Behandeling van vlooien-allergische katten met vlooienantigeen
Allergische kattenontwikkelen vaak huidreacties als gevolg van vlooienbeten. Vlooienspeeksel veroorzaakt huidirritatie en huisdieren die te kras krijgen en op de aangetaste plekken kauwen. Vlooien zijn ook drager van verschillende ziektes en geven ze door middel van vlooien aan huisdieren door. Katten die allergisch zijn voor vlooienbeten ontwikkelen vlooienallergie dermatitis. De symptomen van vlooienallergie dermatitis omvatten veelvuldig krabben, roodheid en papels. Katten lijden ook aan pelsverlies of alopecia.
Vlooienantigeen
Om dieren te behandelen die lijden aan vlooienallergie dermatitis, zal de dierenarts corticosteroïde medicatie voorschrijven om de jeuk te stoppen. Bovendien zal de dierenarts vlooienantigeen injecteren om de huid ongevoelig te maken voor vlooienbeten. Flea-antigeen zorgt ervoor dat het immuunsysteem van de kat antilichamen kan produceren die het lichaam helpen de overgevoeligheid voor vlooienantigeen te verlagen.
Effectiviteit van vlooienantigeen
Hoewel hypo-sensitisatie van katten met antigeen een lange termijn oplossing is, werkt de behandeling niet bij alle huisdieren. Onderzoek toont ook aan dat katten geïnjecteerd met vlooienantigeen een levenslange behandeling voor hypo-sensitisatie vereisen, omdat de symptomen van atopie en allergische dermatitis terugkeren als de behandeling wordt stopgezet. De exacte dosering en het toedieningsschema zijn nog niet vastgesteld en huisdieren die worden behandeld met vlooienantigeen-injecties moeten worden gecontroleerd op reacties of overdosis. De respons op vlooienantigeenbehandeling is geleidelijk en positieve resultaten kunnen pas na 4 maanden zichtbaar zijn.
Medicijnen die voorafgaan aan hypo-sensitisatie
- Vlooienbeheersingstherapie om de levenscyclus van de vlo te doorbreken.
- Antibioticabehandeling om secundaire bacteriële infectie te genezen.
- Corticosteroïdgeneesmiddelen die worden gebruikt in combinatie met vlooienbeheersing.
Hypo-sensibiliseringsproces
De algemene dosering van vlo-antigeen is 0,1 tot 0,5 ml vlooienantigeen per 25 lbs lichaamsgewicht. Het antigeen wordt intradermaal geïnjecteerd zonder 0,2 ml per injectieplaats te overschrijden. De dosering kan vervolgens geleidelijk worden verhoogd tot 0,5 ml per 25 lbs lichaamsgewicht. De algemene behandelingsduur is 6 weken tot 4 maanden. Katten die een langdurige behandeling met corticosteroïden hebben ondergaan, zullen echter met een ander doseringsschema worden behandeld.
Bijwerkingen van Flea Antigen
De bijwerkingen van vlooienantigeen-injecties zijn zeldzaam. Huisdieren die een overdosis hebben, vertonen symptomen zoals braken, rusteloosheid, netelroos en instorting van de bloedsomloop. Katten kunnen echter worden behandeld voor een overdosis met intramusculaire injecties zoals epinefrine of hydrocortison. De dosering varieert afhankelijk van de individuele symptomen van huisdieren.
Resultaten van Flea-antigeentoediening
Flea-antigeen verhoogt de niveaus van blokkerende IgG-antilichamen. Bijna 70 procent van de katten behandeld met vlooienantigeen reageert gunstig op de behandeling. Katten die lijden aan onderliggende aandoeningen zoals schurft, bacteriële pyodermie en gistdermatitis kunnen echter niet profiteren van injecties met vlooienantigeen. De meeste dierenartsen voeren huidtesten uit voorafgaand aan hypo-sensibilisatietherapie. Katten moeten ook zorgvuldig worden gecontroleerd gedurende minimaal een half uur na de behandeling.
Afgezien van vlooienantigeen therapie, moeten eigenaren van gezelschapsdieren op lange termijn oplossingen zoeken voor vlooiendermatitis door vlooienbesmettingen in huis en in de omgeving te bestrijden. Een goed verzorgingsschema dat baden en het gebruik van vlooienshampoos omvat, zal helpen om vlooienallergie dermatitis te beheersen en de noodzaak voor medische behandeling te verminderen.
