Nucleaire sclerose bij honden
Het verschijnen vannucleaire sclerosebij honden is meestal een reden tot ongerustheid bij veel hondenbezitters, omdat de aandoening griezelig lijkt op staar en zelfs glaucoom. Het grootste verschil is echter dat nucleaire sclerose de visie van een hond niet beïnvloedt zoals staar. Hoewel behandeling meestal niet nodig is, is het belangrijk dat eigenaren van nieuw gediagnosticeerde nucleaire sclerotische honden leren hoe ze het beste voor hun hond kunnen zorgen.
Uitleg over nucleaire sclerose
De lens is de structuur van het oog die licht van buiten opvangt en het op het netvlies achter in het oog laat vallen voor visuele interpretatie. De lens is geen statische structuur, maar een die voortdurend verandert en zich aanpast aan zijn omgeving, waar nieuwe lagen worden ontwikkeld om over de lens te passen. Naarmate de lagen worden opgebouwd, krimpt het netvlies in grootte om aan de nieuwe lagen te voldoen. De kern van het oog wordt gedefinieerd als het midden van het oog dat de oudste vormen van gelaagdheid bevat. Naarmate de tijd vordert, verharden die lagen zich en ontwikkelde zich een blauwachtig, troebel uiterlijk. De echte oorzaak van nucleaire sclerose is meestal het natuurlijke resultaat van het verouderingsproces, omdat er geen voorkennis lijkt te zijn van het ras of externe factoren die bijdragen aan de ontwikkeling van deze aandoening.
Tekenen en symptomen
De grootste identificerende factor is het troebele uiterlijk van de lens. Om deze reden wordt het vaak verward met en verkeerd gediagnosticeerd als cataract. Omdat de toestand tot zeer laat in het leven verbazingwekkend geen visuele verstoringen veroorzaakt, is het buitengewoon moeilijk te herkennen. Omdat nucleaire sclerose zich ontwikkelt naarmate een hond ouder wordt, is het iets dat hondeneigenaren zouden moeten observeren gedurende een periode van 6 tot 8 jaar. Een van de volgende symptomen kan wijzen op nucleaire sclerose:
- Bewolkt uiterlijk van de lens van het oog
- Moeilijkheid bij het bepalen van de afstand en het bereik van de hond
Diagnose uitvoeren
Nucleaire sclerose kan niet worden onderscheiden van staar met het blote oog, en dus een dierenarts moet speciale instrumenten gebruiken om het oog te onderzoeken. De pupil moet volledig worden gedilateerd om de lens duidelijk bloot te stellen en een nauwkeurige bepaling te maken. Maar zelfs de meest gekwalificeerde dierenartsen kunnen de aandoening nog steeds verkeerd diagnosticeren, dus het kan nodig zijn om een dierenarts te bezoeken voor een meer solide diagnose.
Behandeling en verzorging
Er is geen behandeling beschikbaar die de effecten van nucleaire sclerose kan omkeren, maar omdat de echte effecten van beperkte zichtbaarheid niet vaak verschijnen tot een zeer gevorderde leeftijd, is er theoretisch geen behandeling die zelfs voor deze aandoening wordt aanbevolen.
Cataractbehandeling vereist vaak volledige verwijdering van de lens; Omdat nucleaire sclerose de lens echter niet echt vernietigt, is verwijdering overbodig. Dit is een andere reden dat altijd een geïnformeerde, gekwalificeerde diagnose moet worden gesteld voorafgaand aan behandelingsplannen.
Als een hond visuele problemen begint te krijgen naarmate hij ouder wordt, is de beste behandelmethode een goede thuiszorg. Zorg ervoor dat je de omgeving van de hond niet te vaak verandert, zodat hij zijn andere zintuigen nog kan gebruiken om te bepalen waar hij zich bevindt en om zijn weg te wijzen.
