Bijwerkingen van Lyme-vaccin
HetLyme-vaccinis een inenting die bedoeld is om bescherming te bieden tegen de ziekte van Lyme, die wordt overgedragen door een tekenbeet. De noodzaak om huisdieren te beschermen tegen de ziekte van Lyme met een injectie wordt hoog besproken vanwege de bijwerkingen die aan dit vaccin zijn verbonden.
Ziekte van Lyme verklaard
De ziekte van Lyme is een bacteriële infectie die wordt overgedragen door teken wanneer zij bij hun gastheren bijten. Niet alle teken dragen de bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt,Borrelia burgdorferi. Het wordt meestal gevonden op teken die herten als gastheer hebben gehad en de bacteriën in hun lichaam hebben opgeslagen. Deze ziekte kan van invloed zijn op veel van de systemen van een huisdier: gewrichten, huid, hart en zenuwstelsel.
Het Lyme-vaccin
Het Lyme-vaccin is niet zonder controverse, aangezien de veiligheid, werkzaamheid en bijwerkingen op de lange termijn in twijfel worden getrokken. Er zijn twee soorten Lyme-vaccins: bacterine en een recombinant vaccin. Het bacterinevaccin heeft antigenen die beschermen tegen de ziekte van Lyme en conserveermiddelen die "adjuvanten" worden genoemd & rdquo ;. Het recombinante vaccin heeft een antigeen gemaakt van een buitenste oppervlakte-eiwit dat de overdracht van de ziekte van Lyme helpt te voorkomen.
Promoters van het vaccin zeggen dat het ten goede komt aan een huisdier door zijn immuunsysteem ertoe aan te zetten antilichamen te maken die de eiwitten aan de buitenkant van de bacteriën aanvallen. Het wordt echter niet aanbevolen om een huisdier het vaccin te geven om de ziekte van Lyme, acuut of chronisch, te behandelen. De fabrikanten van het Lyme-vaccin moedigen eigenaren van gezelschapsdieren en dierenartsen aan om elk jaar de injectie toe te dienen. Veel dierenartsen die dit vaccin toedienen, herhalen meestal alleen een vaccinatie wanneer een huisdier een hoger risico loopt om de ziekte van Lyme op te lopen.
Bijwerkingen van Lyme-vaccin
De bijwerkingen van het Lyme-vaccin bootsen die van de werkelijke ziekte na vanwege de eiwitten in het vaccin waar huisdieren normaal niet aan worden blootgesteld. Deskundigen hebben vastgesteld dat dit vaccin artritis, problemen van het hart en het zenuwstelsel, huidproblemen en plotseling nierfalen veroorzaakt. Veel dierenartsen hebben gemeld dat huisdieren die het Lyme-vaccin kregen alle symptomen van de ziekte van Lyme vertoonden, maar bloedmonsters van de huisdieren vertoonden geen bewijs dat de huisdieren de ziekte zelf opliepen.
Onderzoek naar het vaccin op dieren in een gecontroleerde omgeving wees uit dat degenen die een Lyme-vaccin kregen, meer kans hadden om artritis te ontwikkelen. Deze ontdekking heeft dierenartsen extra moe gemaakt van het vaccineren van huisdieren die vatbaar zijn voor een auto-immuunziekte.
De adjuvantia in de bacterinevorm van het Lyme-vaccin zijn wat volgens deskundigen de ongunstige bijwerkingen bij de inenting veroorzaken. Het is minder waarschijnlijk dat de recombinante vorm van het vaccin nadelige bijwerkingen veroorzaakt, aangezien het geen adjuvantia bevat.
Veel diergeneeskundige deskundigen bevelen aan dat eigenaren van gezelschapsdieren een huisdier vaccineren met de recombinante vorm van het Lyme-vaccin als zij het nodig vinden dat hun diergenoot dit schot krijgt. Wat de meeste dierlijke experts aanbevelen in plaats van een Lyme-vaccinatie zijn preventietechnieken, zodat een huisdier geen teken aantrekt. Deze technieken omvatten het gebruik van een insectenverdrijvend middel dat veilig is voor gebruik op huisdieren, spotbehandelingen om vlooien en teken af te weren en te doden, en antibiotische behandelingen voor wanneer een tekenbeet wordt opgemerkt.
