Pruritus (jeukende kattenhuid) behandelen met antihistaminica
Jeukende kattenhuid, ook wel jeuk genoemd, kan worden veroorzaakt door een aantal factoren, waaronder dieet, ziektewet. De behandeling van pruritus met antihistaminica is alleen effectief als de aandoening wordt veroorzaakt door allergieën of onbekende oorzaken.
Wat is pruritus?
Jeuk is jeuk en is vaak een katachtige aandoening. Bij katten zal dit worden gesignaleerd door frequent krabben, kauwen, wrijven of likken van aangetaste gebieden.
De pruritus kan worden veroorzaakt door:
- Allergieën
- Parasieten
- Huidinfecties (bacterieel of schimmel)
- Auto-immuunziekten (AIDS bij katten of FIV)
- Dermatitis
- Psychogene oorzaken (angst, stress)
Als het niet wordt behandeld, kan de jeukende huid leiden tot huidinfecties, zoals de kat kauwt, likt en krast het getroffen gebied, het overbrengen van bacteriën op de huid. Het krabben kan ook diepe wonden veroorzaken die moeten worden behandeld.
Wat zijn antihistaminica?
De antihistaminica zijn niet-steroïde anti-inflammatoire middelen.
Deze kunnen worden gebruikt als de pruritus wordt veroorzaakt door allergieën of onbekende factoren. De allergieën veroorzaken een productie van histamine in overmatige hoeveelheden; de histaminen zijn de middelen die de allergische reacties veroorzaken, inclusief de jeukende huid. De antihistaminica verminderen de secretie van histamine en regelen de allergische symptomen.
Van chloorfeniramine-maleaat is bewezen dat het een effectief antihistaminicum is voor katten met allergieën. Als alternatief kan Cetirizine ook worden gebruikt.
Bijwerkingen van antihistaminica
De bijwerkingen van antihistaminica zijn onder meer:
- Slaperigheid
- Verstoorde maag
- Droge mond en slijmvliezen
- Prikkelbaarheid
- Moeilijkheden bij het urineren
- Wazig zien
- Hypotensie
- Depressie
- Leverstoornis
Als de bijwerkingen ernstiger zijn dan de aanvankelijke symptomen waarvoor de antihistaminica waren voorgeschreven, zal de dierenarts de behandeling met antihistaminica stopzetten.
Waarschuwingen bij gebruik van antihistaminica
Eén type antihistaminica kan gedurende een beperkte tijd worden toegediend, omdat de kat mogelijk immuniteit voor het geneesmiddel opbouwt en na 2 tot 3 maanden behandeling niet reageert.
Dit is de reden waarom de antihistaminica vaak worden geroteerd.
Antihistaminica mogen niet worden toegediend aan katten met prostaatproblemen, urineretentie en glaucoom.
Katten met epilepsie en nier- of leverproblemen dienen antihistaminica met de nodige voorzichtigheid te worden gegeven.
De antihistaminica kunnen interageren met:
- Antidepressiva
- Antischimmelmiddelen zoals ketoconazol of itraconazol
- Antibiotica uit de macrolidegroep zoals erytromicine
Alternatieve behandelingsopties voor pruritus
Behalve antihistaminica kunnen pruritus worden behandeld met crèmes die cortison bevatten. Cortison heeft een kalmerende en ontstekingsremmende werking.
Andere medicatie kan worden voorgeschreven, afhankelijk van de factor die de jeuk veroorzaakt; antibiotica kunnen infecties genezen.
Als uw kat parasieten heeft, zijn oplossingen voor insecticiden nodig.
Baden met speciale shampoos voor overgevoelige katten worden ook aanbevolen.
Bekijk het dieet van uw kat; sommige vetzuursupplementen en antioxidanten kunnen worden aanbevolen voor de huid.
De antihistaminica zijn effectief in het verlichten van jeuk. Het opsporen van de oorzaak van pruritus en het toepassen van de juiste behandeling is echter essentieel. De antihistaminica worden niet aanbevolen als een langdurige behandeling, vanwege de nadelige effecten die kunnen optreden. Raadpleeg uw dierenarts wanneer u de eerste tekenen van jeuk op de huid opmerkt en of er sprake is van zweren of stoten op het oppervlak van de huid van uw kat.