Idiopathische epilepsie bij katten verklaard

Kattenepilepsiekomt minder frequent voor dan epilepsie bij honden. Epilepsie heeft mogelijk geen vaststaande oorzaak, dus het kan idiopathisch zijn. De epilepsie van de kat kan ook worden veroorzaakt door een onderliggende aandoening. De symptomen van epilepsie omvatten toevallen, die vaak of slechts af en toe voorkomen. Beslagen van katten kunnen gevaarlijk zijn, dus het is nuttig om meer te weten over epilepsie bij katten, zodat u uw kat kunt behandelen als hij wordt getroffen door epilepsie.

Idiopathische epilepsie

Epilepsie kan bij katten idiopathisch zijn, dus het is genetisch of heeft een onbekende oorzaak. Er zijn echter gevallen waarin de epileptische aanvallen worden veroorzaakt door verschillende aandoeningen zoals vergiftiging, kattenziekte, chemische onbalans in het lichaam, hypoglykemie, hersentumoren bij katten, bloedstolsels of hoofdletsel.

De dierenarts moet deze mogelijke oorzaken uitsluiten om te bepalen dat de epilepsie idiopathisch is.

Symptomen van epilepsie

Epilepsie manifesteert zich door toevallen; de spieren van de kat zullen onwillekeurig bewegen en hij kan het bewustzijn verliezen en zal kwijlen en schuim in het mondgebied hebben. De kat zal ademhalingsmoeilijkheden hebben. Deze symptomen zijn hetzelfde, ongeacht of de epilepsie idiopathisch is of wordt veroorzaakt door verschillende medische aandoeningen.

De aanvallen verlopen meestal in minder dan 5 minuten, maar het kan ook gebeuren dat de aanval langer duurt. Gedurende deze tijd kan de kat zijn bewegingen niet beheersen en kan hij zich gemakkelijk bezeren, vooral als hij in de buurt van scherpe voorwerpen is of als er gevaar voor vallen bestaat (van trappen, meubels die hoger geplaatst zijn).

De aanvallen kunnen wekelijks plaatsvinden, maar kunnen ook minder frequent zijn (dat wil zeggen eens per 6 maanden of minder vaak).

Triggers van convulsies

Gewoonlijk hebben aanvallen bij katten verschillende triggers die kunnen zijn:

• Een krachtig geluid (bijv. Brandalarmen, vuurwerk, donderslagen, tv)
• Stress
• Krachtige geuren of chemicaliën
• Bepaalde voedingsmiddelen
• Bepaalde medicijnen

Hoe om te gaan met Epileptische aanvallen

Allereerst moet u de frequentie en de mogelijke triggers controleren die bijdragen aan het optreden van een aanval in uw huisdier; probeer je huisdier weg te houden van deze triggers.

Wanneer u merkt dat uw kat een aanval heeft, moet u ervoor zorgen dat hij veilig is, dat er geen scherpe voorwerpen zijn die de kat kunnen verwonden; je moet ook zorgen dat je huisdier in staat is om te ademen. Plaats een paar dekens of kussens rond de kat en kijk of hij kan ademen. Idealiter zou je niet moeten proberen de mond van je huisdier te openen of je hand in zijn mond te steken, omdat je kat je misschien kan bijten (onvrijwillig). Katten lopen niet het risico hun tong te slikken tijdens een aanval.

Idiopathische epilepsie Behandeling

Epilepsie is mogelijk niet volledig behandeld, maar de aanvallen kunnen worden beheerst. Als de kat slechts zeer zelden epileptische aanvallen heeft, wordt medicatie niet aanbevolen. Als de aanvallen vaker voorkomen, zal de dierenarts anti-epilepsiemedicijnen voorschrijven, zoals Fenobarbital of Dilantin. Deze geneesmiddelen zouden dagelijks moeten worden toegediend en zouden de aanvallen minder frequent moeten maken.