Feline Immunodeficiency Virus De behandeling met interferon
Defeline immunodeficiency virus(FIV) is een van de dodelijkste ziekten die van invloed op gedomesticeerde katten. Eén tot drie procent van de gezonde katten is besmet met het feliene immunodeficiëntievirus in de Verenigde Staten. Omdat de ziekte het vaakst wordt overgedragen van kat op kat door bijten, zullen katten binnenshuis minder snel besmet raken dan buitenkatten.
Wat is het Feline Immunodeficiency Virus?
Het feliene immunodeficiëntievirus is geclassificeerd als een retrovirus, vanwege de manier waarop het zich reproduceert. Het virus hecht zich aan een kattengastheercel en injecteert zijn genetisch materiaal, of DNA, in de kern van de gastheercel. Het virale DNA bevat instructies die ervoor zorgen dat de chemische machine van de gastheercel meer virussen produceert, die in de cel worden opgeslagen. Zodra de gastheercel zoveel virussen die het niet meer kunnen bevatten heeft vervaardigd, de celwand scheurt, het vrijgeven van de nieuwe virussen in het lichaam van de kat. FIV ontleent zijn naam aan het feit dat het is ontworpen om de cellen van het immuunsysteem van een kat te infecteren. Het vernietigt het immuunsysteem van de kat en laat het onbeschermd tegen andere ziekten die normaal geen ernstige bedreiging zouden vormen.
symptomen van FIV
In de eerste fasen van een feline immunodeficiëntie virusinfectie, de kat lymfeklieren kunnen tijdelijk vergroot, en dit gaat meestal gepaard met koorts. Huisdiereigenaren zien deze eerste symptomen vaak over het hoofd en de infectie kan een paar jaar onopgemerkt blijven voordat er meer significante symptomen optreden. Naarmate de ziekte zich ontwikkelt, zal de algemene gezondheid van de kat gaan geleidelijk achteruitgaan, of wordt gekenmerkt door terugkerende ziekten gevolgd door perioden van relatieve gezondheid. Omdat FIV-infecties worden gekenmerkt door talrijke secundaire infecties, kan er een breed scala aan mogelijke symptomen zijn. Enkele van de meest voorkomende symptomen zijn:
- Aanhoudende koorts
- verlies van eetlust
- Poor bont voorwaarde
- Stomatitis
- aanhoudende diarree
- Oogaandoeningen
- Kankergezwellen
- Bloedziekte
- Ernstige verspillen
In zeldzame gevallen kan de kat immunodeficiency virus ook leiden tot epileptische aanvallen, gedragsveranderingen en andere neurologische aandoeningen.
Behandeling met Interferon
Interferon is een eiwit dat het immuunsysteem bij katten stimuleert. Het werkt door de replicatie van het feliene immunodeficiëntievirus in de gastheercellen te remmen, waardoor de groei van de infectie wordt vertraagd. Het helpt ook het immuunsysteem van de kat om gastheercellen te identificeren die met FIV zijn geïnfecteerd, dus die cellen kunnen worden vernietigd. Studies hebben een significante verlenging van de levensverwachting van geïnfecteerde katten aangetoond die met interferon werden behandeld. Dit medicijn wordt toegediend in dagelijkse orale supplementen. Interferon kan oraal worden toegediend als de symptomen mild zijn, terwijl ernstige symptomen meestal een injectie rechtvaardigen. Katten moeten gedurende zeven dagen dagelijks 30 IE (internationale eenheden) interferon krijgen, gevolgd door een periode van zeven dagen zonder medicatie. Deze cyclus kan worden herhaald zolang de symptomen aanhouden.
Side Effects
Bijwerkingen bij gebruik van interferon bij katten zijn zeldzaam, maar de meest voorkomende zijn braken, misselijkheid en gebrek aan eetlust. Geef uw kat geen interferon als het al een auto-immuunziekte, hartaandoening, het herpesvirus of neurologische stoornissen heeft. Zelden voorkomende bijwerkingen zijn onder meer zenuwstelsel- en leverschade en bloedarmoede.
Het feliene immunodeficiëntievirus kan een groot aantal zeer ernstige symptomen veroorzaken en leidt vaak tot de dood. Zoals met de meeste ziekten, is de sleutel tot een effectieve behandeling vroege detectie, dus wees alert voor de symptomen van deze ziekte en zorg ervoor dat u snel naar de behandeling vraagt.
