Katachtige Heartworm-behandeling met Thiacetarcamide
Katachtige hartworm-infecties komen minder vaak voor dan hartworminfecties bij honden, maar kunnen net zo gevaarlijk blijken te zijn. Het is recent duidelijk geworden dat het aantal hartworminfecties bij katten veel hoger is dan eerder werd gedacht. Sommige zwaar getroffen geografische regio's hebben zelfs een hogere incidentie van hartworminfecties dan infecties veroorzaakt door het kattenleukemievirus of het feliene immunodeficiëntievirus.
Waarom hartinfarct-infecties zo gevaarlijk zijn
De hartworm is ontwikkeld om honden te infecteren, en niet katten. Wanneer een hartwormlarve zich in de bloedsomloop van een hond bevindt, kan hij chemicaliën in de bloedbaan gebruiken om zichzelf in de longslagaders te navigeren. Omdat de larve alleen chemicaliën in hondenbloed kan lezen, raken ze vaak verloren in het lichaam van een kat en zijn ze niet in staat om te overleven.
Katten hebben een sterker immuunsysteem dan honden, die veel wormlarven doden onmiddellijk nadat ze de bloedbaan hebben bereikt. Terwijl een hartworminfectie van honden uit vijfentwintig tot vijftig volwassen wormen kan bestaan, is het ongebruikelijk dat een geïnfecteerde kat meer dan zes wormen huisvest. Honden hebben bredere bloedvaten dan katten, dus hoewel ze niet zo effectief zijn als het afweren van de wormen als katten, lopen ze minder risico omdat een grotere infectie nodig is om hun bloedsomloop te verstoppen.
Katten, met kleinere doorgangen in de bloedsomloop dan honden, lopen een veel groter risico. Niet alleen zijn volwassen hartwormen groot genoeg om de bloedstroom in de longslagader van een kat te stoppen, maar ook verloren of dode larven kunnen verstrikt raken in kleine bloedvaten, mogelijk resulterend in een blokkade. Hartwormen hoeven het bloedvat niet noodzakelijkerwijs fysiek te verstoppen, omdat ze bij katten een ontstekingsreactie kunnen veroorzaken, waardoor de reeds belemmerde circulatoire doorgang verder wordt verkleind.
Behandeling met Thiacetarsamide
Thiacetarsamide is een injecteerbare vloeistof die kan worden gebruikt voor de behandeling van een hartworminfestatie bij katten. Het bevat arseen, dat effectief is bij het doden van alle volwassen hartwormen. Het werd oorspronkelijk uitgevonden als een hartwormbehandeling voor honden, maar het is ook effectief bij katten, hoewel het nog niet door de FDA is goedgekeurd voor katten. Opgemerkt moet worden dat thiacetarsamide niet effectief is bij het doden van de larvale hartwormen, en een apart medicijn, een microfilaracide genaamd, is nodig om hartwormlarven te verwijderen. Thiacetarsamide kan een dagelijkse of wekelijkse behandeling zijn en katten die in zwaar getroffen gebieden wonen, wordt aangeraden om het medicijn het hele jaar door te gebruiken.
Bijwerkingen
De meest voorkomende bijwerking van het gebruik van thiacetarsamide bij katten is braken. Sommige zeer zeldzame, maar ook zeer ernstige, negatieve bijwerkingen zijn nier- of leverschade, of de circulatoire toestand bekend als thrombocytopenie (een tekort aan bloedplaatjes in het bloed of de chemicaliën die verantwoordelijk zijn voor de bloedstolling). In zeer ernstige gevallen kan een slechte reactie op de dode wormen in het lichaam van de kat de dood veroorzaken.
Hartwormen kunnen een uiterst ongemakkelijke en gevaarlijke parasiet voor katten zijn. Als u met uw kat in een gebied woont waar hartworminfecties vaak voorkomen, is het belangrijk om uw huisdier regelmatig te ontwormen, ook als u geen aanwijzingen hebt dat het dier geïnfecteerd is. Het is beter om veilig te zijn dan sorry.
