Feline Calicivirus-symptomen
Feline calicivirusis een infectie die aandoeningen van de bovenste luchtwegen bij katten veroorzaakt. De virusstam die huisdieren infecteert, bepaalt vaak de ernst van calicivirus. Omdat feline calicivirus besmettelijk is, moeten eigenaren van gezelschapsdieren snel een diagnose stellen van katten die symptomen van infectie van de bovenste luchtwegen vertonen. Hoewel de ziekte van invloed is op katten van alle leeftijden, worden huisdieren gehouden bij internaten en zijn katten met een zwak immuunsysteem vatbaarder voor katten. Bovendien lopen kittens en katten ouder dan 10 jaar een groter risico op het oplopen van virale infecties.
Overdracht van Feline Calicivirus
De meest gebruikelijke vorm van overdracht is door direct contact met de neus- en oogontlading van geïnfecteerde katten. Huisdieren die in de nabijheid van katten met oogafscheiding leven, lopen meer kans besmet te worden. Bovendien kunnen voedsel- of waterkommen die besmet zijn met het virus, als een drager van infecties voor gezonde huisdieren dienen. Eigenaren van gezelschapsdieren die katten houden bij internaten moeten zorgen voor een veilige afstand tussen afzonderlijke eenheden en afzonderlijke voer- en waterbakken.
Symptomen van Feline Calicivirus omvatten:
- Neus- en oogontsteking
- Zweren in de mond of het gehemelte
- Parodontale aandoeningen zoals gingivitis
- Ontsteking van de neuswand
- Kreupelheid in de gewrichten
Andere symptomen van Feline Calicivirus
Aangezien het type symptoom dat wordt getoond verschilt bij individuele huisdieren kunnen sommige katten last hebben van loopneus en lichte koorts. Calicivirus dat niet onmiddellijk wordt behandeld, kan leiden tot longontsteking en veroorzaakt vaak chronische gingivitis. Sommige huisdieren worden ook depressief en zijn niet in staat om voedsel en water te consumeren, vanwege het ongemak veroorzaakt door het virus. Huisdieren die lijden aan aanhoudende symptomen ondanks de behandeling, vereisen een verdere diagnose om de onderliggende gezondheidstoestand te bepalen.
Diagnose van Feline Calicivirus
De dierenarts zal een grondig lichamelijk onderzoek van de kat uitvoeren en het risico van de kat van eerdere blootstelling aan het virus in overweging nemen. Na het verkrijgen van de medische geschiedenis, zal de dierenarts een polymerasekettingreactie (PCR) test uitvoeren die het DNA van bepaalde stammen van virussen detecteert. PCR-tests bieden snelle resultaten en hebben de voorkeur boven andere testmethoden. De dierenarts zal ook een monster van het bindvlies van de kat verkrijgen om secundaire bacteriële infecties te diagnosticeren. Orale ulcera zijn vaak een sterke klinische indicator van feline calicivirus. Als feline calicivirus niet wordt gedetecteerd, voert de dierenarts flurosceïne-vlektesten uit om de diagnose van corneale ulcera gerelateerd aan feliene rhinotracheïtis te stellen. Andere diagnostische tests omvatten testen voor het katachtige aids-virus en kattenleukemievirus.
Behandeling van Feline Calicivirus
Het doel van de behandeling is om de kat te ondersteunen met IV-vloeistoffen om uitdroging te voorkomen. Hoewel antibiotica worden voorgeschreven, worden ze meestal gebruikt om secundaire bacteriële infecties in de ogen, neus en mond te genezen. Katten die lijden aan calicivirus moeten voldoende rust krijgen en mogen niet buiten rondlopen. Zieke katten moeten ook uit de buurt van gezonde huisdieren gehouden worden.
Prognose
Hoewel feline calicivirus niet tot de dood leidt als huisdieren worden behandeld met medicijnen, kan de kat drager worden van het virus en het afwerpen in tijden van stress. Het is het beste om katten te vaccineren voor calicivirus zodra ze 6 weken oud zijn. Jaarlijkse booster-injecties kunnen ook nodig zijn voor bepaalde huisdieren.
Praat met uw dierenarts over vaccins die aan katten moeten worden toegediend om hen tegen virale ziekten te beschermen. Alle katten moeten kernvaccins krijgen om hen te beschermen tegen fatale infecties.
