Clostridium Perfringens bij honden
Clostridium perfringensis een bacterie die bij honden kan leiden tot chronische diarree. Het gedijt in rottende vegetatie, ongekookt of niet gaar vlees en onderwater sediment. Veel honden hebben deze bacterie al in hun darmkanaal, maar vertonen geen symptomen, omdat sommige stammen van de bacteriën meer toxisch zijn dan andere. Lees meer over hoe clostridium perfringens chronische diarree bij honden kan veroorzaken.
Clostridium Perfringens en hoe het honden infecteert
Clostridium perfringens is een sporenproducerende bacterie die chronische diarree kan veroorzaken als het het darmkanaal van uw hond infecteert. Ongeveer 80% van de honden die geïnfecteerd raken met deze darmbacteriën vertonen geen symptomen, en veel van degenen die wel symptomen ontwikkelen ontwikkelen slechts milde symptomen. Het kan echter in sommige gevallen leiden tot ernstige, levensbedreigende diarree.
Honden trekken meestal clostridium perfringens aan vanwege het eten van rotzooi of rot voedsel, omdat het meestal leeft in rottende vlees- en plantgoed. Honden kunnen ook worden blootgesteld aan de bacteriën wanneer ze in nauw contact worden gehouden met andere honden, zoals bij een pensionkennel. Vaak dragen honden de bacteriën in hun darmen gedurende maanden of jaren voordat een volgende ziekte, of een periode van extreme emotionele stress, hun immuunsysteem verzwakt en leidt tot een ernstiger infectie.
Symptomen van Clostridium Perfringens-infectie
Als uw hond is geïnfecteerd met Clostridium perfringens, kan zijn enige symptoom zijn chronische diarree of diarree die langer dan twee weken aanhoudt. De diarree kan waterig zijn en kan slijm of bloed bevatten. Uw hond kan een zeer kleine hoeveelheid ontlasting produceren in verhouding tot de hoeveelheid bloed, water en slijm die wordt uitgescheiden; hij kan spanningen maken om zijn darmen te bewegen en kan zijn darmen vaker verplaatsen.
Honden die besmet zijn met clostridium perfringens ervaren vaak enige mate van ongemak in de buik en kunnen een overmatige hoeveelheid darmgas doorgeven. Braken en koorts kunnen optreden, vooral in meer ernstige gevallen.
Honden kunnen vaak een kleine hoeveelheid van deze bacteriën in hun darmen dragen zonder nadelig effect. Symptomen van infectie treden op wanneer deze bacteriën te talrijk worden in het lichaam van uw hond.
Diagnose en behandeling van Clostridium Perfringens infectie bij honden
Uw dierenarts heeft een volledige medische geschiedenis en grondig lichamelijk onderzoek nodig om de Clostridium perfringens-infectie bij uw hond te diagnosticeren. Als uw hond veel buiten is, onlangs is geënterd bij een kennel, of ongekookt of rot vlees of plantaardig materiaal heeft gegeten, moet u dit aan uw dierenarts vertellen. Bloedonderzoek, urineonderzoek en een fecaal monster zijn over het algemeen nodig om de oorzaak van diarree bij honden vast te stellen. Er zijn een aantal andere aandoeningen die soortgelijke symptomen van diarree kunnen veroorzaken, en uw dierenarts moet deze uitsluiten voordat hij een definitieve diagnose kan stellen.
Als de diarree en het braken van uw hond ernstig zijn, kan hij vochttherapie nodig hebben om zijn lichaam te helpen hydrateren. De infectie zelf kan meestal snel worden opgehelderd met orale antibiotica. In de meeste gevallen worden antibiotica gedurende een week toegediend, maar uw hond moet ze misschien langer gebruiken als hij een ernstigere infectie heeft.
