Calciumoxalaat kristallen bij honden
Calciumoxalaat kristallenzijn minerale afzettingen die urineweginfecties veroorzaken bij huisdieren. Afgezien van calciumoxalaatkristallen, is het ook bekend dat honden lijden aan struvietstenen die vergelijkbare urineweginfecties veroorzaken. Huisdieren die lijden aan calciumoxalaat-kristallen hebben zure urine. Als deze kristallen niet in de urine terechtkomen, komen ze uiteindelijk samen en vormen ze stenen. Deze stenen kunnen dan de urineweg blokkeren en verdere complicaties veroorzaken.
Calciumoxalaatkristallen bij honden
Calciumoxalaatkristallen zijn ofwel samengesteld uit calciumoxalaatmonohydraat of calciumoxalaatdehydraat. Honden met hoge hoeveelheden calcium in het bloed lopen het risico calciumalkalaatkristallen te ontwikkelen. Hoewel deze stenen zich bij elke hond kunnen ontwikkelen, lopen bepaalde rassen zoals Yorkshire Terriers, Shih Tzus en Poodles het grootste risico om te lijden aan blaasstenen. Onderzoek wijst ook uit dat reuen vaker last hebben van urinestenen dan vrouwelijke honden.
Diagnose van calciumoxalaatkristallen
Om erachter te komen of uw hond aan calciumoxalaatkristallen of stenen lijdt, moet de dierenarts een urineanalyse uitvoeren. In sommige gevallen kan het nodig zijn om de steen chirurgisch te extraheren en naar een pathologisch onderzoek te sturen. De dierenarts zal dan de urine van het huisdier testen om de pH-balans te bepalen. Zure urine of neutrale urine is een sterke indicator voor de aanwezigheid van urinestenen. Bloedonderzoek zal ook worden uitgevoerd om andere onderliggende aandoeningen uit te sluiten.
Behandeling van calciumoxalaatkristallen bij honden
Hoewel het niet eenvoudig is om door middel van dieetaanpassing alleen calciumoxalaatstenen of -kristallen kwijt te raken, zal de dierenarts een dieet aanbevelen dat goede hoeveelheden calcium, fosfor en magnesium bevat. Het calcium voorkomt dat het lichaam van de hond oxalaten absorbeert die aanwezig zijn in de darmen. Dit zal de vorming van calciumoxalaatkristallen verminderen.
Afgezien hiervan zal de dierenarts ook de toediening van kaliumcitraat aanbevelen. Hoewel kaliumcitraat de reeds gevormde kristallen niet kan elimineren, kan dit het optreden van calciumoxalaatstenen in de toekomst verminderen. Het maakt de urine van het dier minder zuur en dit kan uw huisdier op de lange termijn helpen.
Chirurgische extractie van calciumoxalaatstenen
Aangezien calciumoxalaatstenen de urinewegen van de hond kunnen belemmeren en de dood kunnen veroorzaken, moeten ze vaak operatief worden verwijderd of teruggespoeld worden in de blaas van het huisdier. Als de steen eenmaal is teruggespoeld naar de blaas, kan deze zonder al te veel complicaties worden verwijderd.
Nadat de stenen zijn verwijderd, moeten eigenaren van gezelschapsdieren verschillende voorzorgsmaatregelen nemen om de ontwikkeling van stenen in de toekomst te voorkomen. 50 procent van de honden die calciumoxoxaatstenen hebben gehad, zal in de toekomst last hebben van terugkerende problemen met de blaassteen.
Tips voor eigenaren van gezelschapsdieren:
- Als de dierenarts medicijnen voor uw hond voorschrijft, moet u deze geneesmiddelen op tijd toedienen.
- Follow-up van dierenartscontroles is essentieel.
- Zorg ervoor dat u voeders voor huisdieren voedt die de urine niet zuur maken.
- Geef uw huisdier geen restjes en traktaties.
Honden die lijden aan calciumoxalaatkristallen hebben speciale zorg en aandacht nodig. Je moet je huisdier ook elke dag veel vers water geven, zodat hij niet vaak last heeft van urineweginfecties.
