Hondenbeslag Medicatie Bijwerkingen
Honden die langdurig anti-epileptica voorgeschreven krijgen, lopen risico op een aantalaanvallen door hondenmedicatie-bijwerkingen. Honden worden op lange termijn voorgeschreven als ze clusteraanvallen, een statusepilepticus of twee of meer aanvallen binnen een periode van zes weken hebben ervaren. Anti-epileptica, of anti-epileptische medicatie, voorkomen niet alle aanvallen, maar controleren ze door voorvallen en ernst te minimaliseren.
Dosering en concentratie van anti-epileptica is gebaseerd op een combinatie van effectiviteit met de minste bijwerkingen en toxiciteit. De grootste zorg bij bijwerkingen van anti-eplileptica is hepatotoxiciteit of toxiciteit voor de lever, die kan leiden tot leverschade of -falen. Medicijnen die worden voorgeschreven voor aanvallen bij honden omvatten fenobarbital, kaliumbromide, benzodiezapines, valporinezuur, fenytoïne en primidon.
Het is belangrijk om op te merken dat bij alle inbeslagnemingsmedicijnen abrupt staken van het medicijn of een gemiste dosis kan leiden tot onmiddellijke herhaling van ernstige aanvallen. Dit kan ook gebeuren als de doseringsinstructies niet strikt worden opgevolgd of als er geen monitoringtests zijn uitgevoerd om de juiste dosering en concentratie te bepalen.
Fenobarbital
Fenobarbital is een orale medicatie in tabletvorm die gewoonlijk wordt voorgeschreven om epileptische aanvallen te onderdrukken en waarvan is aangetoond dat het zeer effectief is. Mogelijke bijwerkingen van fenobarbital zijn:
- Overmatig watergebruik
- Overmatig urineren
- Verhoogde eetlust
- Depressie
- Lethargie
- Bloedarmoede
- Levertoxiciteit
Fenobarbital wordt niet aanbevolen voor honden met leverziekte. Langdurige toediening kan leiden tot leverlittekens, ziekte en falen. Phenobarbital-bloedspiegel en leverfunctie (galzuren) monitoringstests moeten om de zes maanden worden uitgevoerd tijdens de toediening van de medicatie. De effecten van fenobarbital kunnen worden verhoogd of verlaagd als het wordt toegediend met bepaalde antibiotica of antihistaminica. Fenobarbital kan ook de werkzaamheid van andere geneesmiddelen, zoals bepaalde antibiotica, corticosteroïden of geneesmiddelen voor het hart, verminderen.
Kaliumbromide
Kaliumbromide is een vloeibare oplossing of geneesmiddel in de vorm van een capsule die de elektrische activiteit in het centrale zenuwstelsel beperkt, waardoor het begin van een aanval wordt geremd. Mogelijke bijwerkingen van kaliumbromide zijn:
- Misselijkheid
- Overmatig watergebruik
- Overmatig urineren
- Slaperigheid
Potassiumbromide kan pancreatitis versterken, vooral als het wordt toegediend in combinatie met fenobarbitol. Het wordt aanbevolen voor honden met leveraandoeningen omdat het niet wordt gemetaboliseerd door de lever.
Benzodiezepine
Benzodiezapines zijn orale of injecteerbare geneesmiddelen die kunnen worden voorgeschreven als middelen ter beheersing van aanvallen bij honden die eerder zijn gediagnosticeerd met een leveraandoening. Van benzodiezapines is niet aangetoond dat ze leverschade veroorzaken en worden over het algemeen goed verdragen. De meest voorgeschreven benzodiezapine voor het beheersen van aanvallen is diazepam. De bijwerking van de primaire zorg voor diazepam is slaperigheid, maar dit wordt ook als een voordeel beschouwd, omdat het vaak wordt voorgeschreven voor angst. Sommige merken benzodiezapines hebben ernstige interacties met andere medicijnen zoals:
- Antacida
- Antibiotica
- Antimycotica
- Hartmedicijnen
- Parasitaire preventieve middelen
- Parasitaire behandelingen
Andere hondenbeslagmiddelen
Primidon is een middel tegen epileptische aanval dat duurder is, minder metabolisch efficiënt en meer schadelijk voor de lever dan fenobarbital, en daarom zelden voorgeschreven.
Fenytoïne is een geneesmiddel met langzame afgifte dat kan worden voorgeschreven als een anti-epilepticum. Fenytoïne is ernstig schadelijk voor de lever als het wordt toegediend in combinatie met andere anti-epileptica, maar als enige medicatie heeft het ongeveer dezelfde hepatotoxiciteit als fenobarbital.
Valporic acid heeft geen indicatie van leverschade bij honden aangetoond, alleen of in combinatie met andere medicijnen, maar wordt bij sommige honden als minder effectief beschouwd bij de controle van aanvallen.
