Zinkvergiftiging bij honden
Zinkvergiftigingbij honden wordt zelden gehaald, maar kan van invloed zijn op uw huisdier en u moet op de hoogte zijn van de symptomen en de eerstehulphulp die moet worden toegepast in het geval van een zinkvergiftiging. Zinkvergiftiging kan optreden als gevolg van objecten die zink bevatten of bepaalde zalven die een hoger percentage zink kunnen hebben. Zink is een stof die ernstige maag- en darmirritatie veroorzaakt en giftig is voor honden.
Oorzaken van zink-toxiciteit
Uw huisdier kan zinktoxiciteit krijgen door de inname van zinkhoudende voorwerpen. Sommige boosdoeners kunnen zijn:
- centen, die zink bevatten (vooral centen geproduceerd na 1982); het zink is bekleed met koper, maar de koperen coating kan gebroken zijn en het zink kan schade aanrichten in het lichaam van de hond
- Zinkbouten
- Metalen die gegalvaniseerd zijn
- Zalven die zink bevatten
- Zinksupplementen en andere gecombineerde supplementen die zink bevatten
- Bordspel stukken gemaakt van zink
Symptomen van zinkvergiftiging
Het is mogelijk dat u uw huisdier niet 24/7 kunt controleren, zodat hij een voorwerp kan opnemen dat zink bevat; u moet echter wel de symptomen van zinkvergiftiging herkennen:
- Chronisch braken, vanwege het feit dat zink de maagwand beïnvloedt
- Diarree, als het zink ook de darmwand beïnvloedt
- Overmatige speekselvloed en schuimvorming bij de mond
- Geen van eetlust
- Lethargie
- Licht tandvlees en slijmvliezen
- Plotselinge ineenstorting
- Insulten
- Coma, in zeldzame gevallen en alleen als de hoeveelheid zink hoog wordt ingenomen
Als de hond regelmatig aan zink wordt blootgesteld, zal hij een bloedstoornis ontwikkelen dat zal fataal zijn. Zink beïnvloedt de productie van de rode bloedcellen en veroorzaakt hemolytische anemie en een lage concentratie rode bloedcellen. Hemolytische anemie zal worden gesignaleerd door symptomen zoals:
- Bleek tandvlees
- Geelzucht (gele ogenwit en andere slijmvliezen)
- Bruine of oranje urine
In grote hoeveelheden (meer dan 50 mg per pond, of 1 tot 3 centen), inname van zink kan leiden tot lever- en nierfalen.
Zinktoxiciteit diagnosticeren
Zinktoxiciteit kan worden opgespoord door bloedonderzoek, waarbij ook wordt vastgesteld of het aantal rode bloedcellen normaal is en of hemolytische anemie aanwezig is.
De dierenarts zal de nier- en leverfunctie testen en kan een radiografie van de buik maken om te zien of hij de ingenomen voorwerpen kan identificeren.
Behandeling van zinktoxiciteit
De hond moet worden aangemoedigd om over te geven, zodat de toxische stoffen worden geëlimineerd. Als de hond echter grotere voorwerpen heeft ingeslikt, moeten deze mogelijk operatief worden verwijderd.
In ernstige gevallen van zinkvergiftiging kan intraveneuze vloeistof of bloedtransfusie nodig zijn.
De dierenarts kan ook chelatietherapie aanbevelen, die het zinkniveau in het lichaam kan verlagen. Deze therapie omvat meestal calcium EDTA of penicillamine.
In het ideale geval moet u objecten verwijderen die zink bevatten uit de omgeving van de hond om zinkvergiftiging in de toekomst te voorkomen.
