Vestibulair Syndroom
Er is een syndroom, ook wel aangeduid als perifere vestibulaire syndroom (de huidige "voorkeursnaam"), geriatrisch vestibulair syndroom en idiopathisch vestibulair syndroom. Deze aandoening komt vaker voor bij oudere honden en dus de naam geriatrist vestibulair syndroom - maar het kan ook voorkomen bij honden van middelbare leeftijd, dus de naam is veranderd. Idiopathisch betekent gewoon "gebeurt zonder bekende oorzaak" - dus het is een goede naam, maar niet de voorkeur. Het vat de situatie goed samen. Om een of andere reden kunnen honden plotseling vestibulaire ziekte ontwikkelen. Het probleem lijkt te wijten te zijn aan een ontsteking in de zenuwen die het binnenoor verbindt met de kleine hersenen (die evenwicht en ruimtelijke oriëntatie regelen). Het duurt meestal tussen een paar dagen en drie weken. Enkele honden hebben na deze tijd nog resterende symptomen, zoals een kanteling van het hoofd. Deze ziekte treft normaal gesproken honden die normaal lijken totdat de tekenen verschijnen. Dan is er een plotseling verlies van evenwicht met veel honden die niet eens rechtop kunnen staan. Rythmische oogbeweging bekend als nystagmus is meestal aanwezig. Honden kunnen misselijk zijn door het "zeeziekte" -effect van vestibulaire ziekte. De meeste honden zullen niet eten of drinken tenzij met de hand wordt gevoed of met de hand water gegeven, omdat ze het moeilijk hebben met de fijne motorbewegingen die nodig zijn om te eten of te drinken uit een kom. Zolang ze door deze aandoening worden verzorgd, zullen bijna alle honden herstellen. Er is geen behandeling bekend. Sommige honden hebben een terugval, maar de meeste doen dat niet.
Perifere vestibulaire aandoening kan verward worden met alles wat cerebellaire schade of inwendige ooraandoeningen veroorzaakt. Binnenoorontstekingen zijn waarschijnlijk de meest voorkomende oorzaak van vergelijkbare symptomen en als het herstel niet bevredigend verloopt, is het een goed idee om te doen wat testen nodig lijkt om problemen met het binnenoor, zoals ooronderzoek en röntgenfoto's, uit te sluiten. Kanker die het cerebellum, de perifere zenuwen van het cerebellum of het binnenoor aantast, kan soortgelijke symptomen veroorzaken. Bij golden retrievers is lymfoom een veelvoorkomend kankerprobleem dat CNS-symptomen kan veroorzaken. Trauma is een mogelijk probleem dat kan worden verward met perifeer vestibulair syndroom als hersenbeschadiging optreedt. Granulometous meningoencephalitis (GME). Infarcten (bloedstolling leidt tot een tekort aan circulatie in een deel van de hersenen) komen bij sommige honden voor. Als de schade aan de hersenen minimaal is, kan herstel snel plaatsvinden. Als de schade ernstig is, komt herstel mogelijk helemaal niet voor. Ik weet niet de incidentie van infarcten die de hersenen beïnvloeden bij honden, maar ik denk dat het behoorlijk laag is.
Zelfs als honden niet volledig herstellen van het perifere vestibulaire syndroom, hebben ze normaal gesproken een goed leven. Ze passen zich aan bij restproblemen zoals het kantelen van de kop en lijken er niet al te veel last van te hebben. Als de voortgang naar herstel niet evident is, moeten de andere bovengenoemde aandoeningen worden overwogen.
