Begrijpbaar Feline Infectious Anemia
Er zijn een aantal besmettelijke organismen diefeline anemieof het ontbreken van rode bloedcellen veroorzaken; de parasitaire ziekte zelf is echter omgedoopt tot "feline hemotropic mycoplasmosis", wat letterlijk een katbloedinfectie van mycoplasma-organismen betekent. Katachtige infectieuze anemie, ook bekend als hemobartonellose, treft katten van alle leeftijden en rassen. Naast een zekere bloedarmoede, variëren de klinische symptomen van lethargie en depressie tot shock en koorts.
In een poging om zichzelf van de parasiet te ontdoen, vernietigt het immuunsysteem van het lichaam zijn eigen rode bloedcellen omdat ze verschijnen als indringers omdat de parasiet zich hecht aan het buitenste membraan van de rode bloedcel. Katoedeem ontstaat als te veel rode bloedcellen worden vernietigd.
Wijze van overdracht
Katten worden besmet door beten van bloedzuigende insecten, zoals vlooien, teken of muggen. Het kan tot één maand na infectie duren voordat voldoende aantallen parasieten in het bloed aanwezig zijn voordat de kat ziek wordt. Het sterftecijfer is het hoogst in deze maand. De kat wordt een permanente drager, zelfs als de kat herstelt omdat stress de infectie kan reactiveren. Vlooien op katten die drager zijn kunnen andere katten infecteren door erop te reizen en ze bijten. Reeds bestaande medische aandoeningen, kattenziekten of ziektes maken katten vatbaarder voor infecties.
Met het grootste risico zijn die katten die in de lente en de zomer naar buiten zwerven, 4 tot 6 jaar oude mannetjes, niet-gevaccineerd, zonder preventie tegen vlooien, met een geschiedenis van kattengevechten en / of met een immuun-onderdrukkend virus of katachtige leukemie. Katten kunnen worden geïnfecteerd door insectenbeten, bloedtransfusies of in het geval van kittens door een besmette moeder.
Symptomen variëren
Sommige gevallen van deze katachtige bloedziekte zijn mild, terwijl andere zo ernstig kunnen zijn dat ze de dood tot gevolg hebben. Sommige anemische katten eten vuil of strooisel in een poging ijzer te verkrijgen.
Symptomen zijn onder meer:
- Plotselinge of geleidelijke zwakte
- Bloedarmoede
- Tederheid van het lichaam
- Koorts
- Bleek / geel getinte mondslijmvliezen van de neus of het tandvlees
- Gewichtsverlies of anorexia
- Depressie
- Snelle ademhaling en / of hartslag
- Vermoeidheid
- Verminderde eetlust
- Vergroot lever of milt
- Zeer snel reagerend beenmerg (probeert rode bloedcellen aan te maken om de vernietiging aan te vullen)
Fasen van feline anemie
Er zijn vier fasen van feliene anemie:
- Pre-parasitemisch: blijvend 2 tot 21 dagen, geïnfecteerd, maar geen klinische in de bloedbaan waarneembare tekens of organismen
- Acuut: 2 tot 4 maanden, klinische symptomen en de detectie van de parasiet in het bloed komen met tussenpozen voor
- Herstel: variërend in duur, milde anemie zonder duidelijke klinische symptomen en minimale fasen van parasitemie
- Drager : mogelijk jaren, klinisch normaal, met organisme zelden waarneembaar in de bloedbaan
Tests om de diagnose te bevestigen
Geïnfecteerde katten ervaren alternatief fases waarbij de parasiet aanwezig is in de bloedbaan en daarna afwezig is, waardoor diagnose moeilijk wordt omdat een negatieve test niet kan betekenen dat de parasiet niet aanwezig is, alleen dat het bloed in de bemonsterde fase werd afgenomen tijdens de "niet-parasitaire" fase. Isolatie van dit organisme in een bloedkweek is niet mogelijk omdat het organisme geen celwanden heeft. Binnen een periode van drie uur kan het aantal geïnfecteerde cellen variëren van 90% tot 1%.
Tests zijn onder meer:
- Volledige bloedtelling
- Urinalyse
- Coombstest
- Testen op feliene leukemie en immunodeficiëntie
- Serumchemiepaneel
- PCR-analyse
Omdat sommige tests een vals negatief voor de parasiet produceren, test de PCR op parasiet-DNA om de ziekte te bevestigen.
Behandeling van feline anemie
Over het algemeen is er een overlevingspercentage van 65% tot 75%, afhankelijk van de ernst en de respons op de behandeling. Antibiotica, zoals tetracycline en doxycycline, worden gedurende ten minste 3 weken voorgeschreven. Hoewel controversieel, worden corticosteroïden, zoals prednisolon, in geselecteerde gevallen gebruikt. Prednisolon onderdrukt het immuunsysteem zodat de rode bloedcellen niet zo snel worden vernietigd. In de meest ernstige gevallen worden bloedtransfusies en intraveneuze vloeistoffen gebruikt.
Preventie is de beste manier om deze ziekte te bestrijden. Vaccinaties, vlooien- en tekenbeheersing, katten binnen houden en de kans op gevechten verminderen, helpt om blootstelling aan deze ziekte evenals vele anderen te voorkomen.
