Behandeling van cat-aanvallen met fenobarbital
Cat epilepsie vs. cat-aanvallen
Aanvallen zijn een symptoom en worden meestal veroorzaakt door een andere aandoening dan epilepsie. Een kat met een aanval heeft mogelijk niet noodzakelijk epilepsie. Katachtige aanvallen kunnen variëren van ongewone stemmingswisselingen tot gewelddadige fysieke convulsies en hebben vaak een onderliggende oorzaak. Kanker, stofwisselingsziekten, ontstekingsziekten of trauma kunnen ze veroorzaken. Vaak zullen recidiverende aanvallen en toevallen verdwijnen nadat een andere aandoening is behandeld.
Epilepsie is de ziekte die wordt beschreven als terugkerende en ongecontroleerde aanvallen zonder duidelijke oorzaak. Er zijn twee soorten epilepsie: idiopathische (primaire) epilepsie en symptomatische (secundaire) epilepsie. De eerste is van toepassing op "klassieke" epilepsie - aanvallen zonder bekende oorzaak. Proberen om primaire epilepsie te bewijzen is moeilijk, omdat katten vatbaarder zijn voor aanvallen als ze besmet zijn met een ziekte dan andere dieren. Vaker wel dan niet, de epilepsie is de tweede, meer voorkomende vorm van epilepsie die optreedt wanneer de recidiverende aanvallen worden geïdentificeerd als de manifestatie van een onderliggend probleem.
Aangezien aanvallen (al of niet epileptisch) meestal worden veroorzaakt door een storing in het zenuwstelsel, zijn een aantal tests nodig om de aandoening goed te kunnen diagnosticeren. Zodra de diagnose is gesteld, kan fenobarbital worden voorgeschreven om de convulsies te verlichten, terwijl extra medicatie nodig kan zijn om de feitelijke stoornis te behandelen die de aanvallen veroorzaakt.
Fenobarbital voor katten
Fenobarbital is wereldwijd het meest gebruikte barbituraat (onderdrukker van het zenuwstelsel). Het komt in drie vormen: tablet, vloeistof en injectie. Voor katten is injectie de meest gebruikelijke toedieningsmethode, gevolgd door vloeibare medicatie. Phenobarbital heeft een buitengewoon lange halfwaardetijd, dus voor veel katten is een dagelijkse dosering niet vereist. Dit geldt met name na enkele weken van medicatie, en het fenobarbital heeft zich in het kattenstelsel opgebouwd.
Fenobarbital bijwerkingen
Fenobarbital wordt over het algemeen als veilig voor gebruik bij katten beschouwd. Er zijn echter enkele bijwerkingen opgetreden, waaronder:
- Lethargie
- Agitatie of irritatie
- Uitdroging
- Overmatig urineren
- Verlies van coördinatie
Een paar katten hebben ook allergische reacties, hoewel de reactie niet helemaal hetzelfde is als die van een gewoon tablet- of pilmedicijn . Allergische reacties omvatten:
- Laag aantal bloedplaatjes
- Laag aantal witte bloedcellen
- Opgezwellen van het gelaat
- Huidirritatie
Voor katten met allergieën wordt vaak diazepam voorgeschreven. Naast allergische reacties is van fenobarbital bekend dat het helpt bij het aanmaken van bloedstolsels en leverbeschadiging veroorzaakt, hoewel dit zeer zeldzaam is bij katten.
Reacties met andere medicijnen
Fenobarbital kan interageren met:
- Antihistaminica
- Fenothiazines
- Corticosteroïden
- Sommige bètablokkers
- Chlooramfenicol
- Doxycycline
- Chinidine
- Metronidazol
- Theofylline
- Griseofulvin
- Fenytoïne
- Fenoxybenzamine
Wisselwerkingen tussen fenobarbital en andere medicijnen kunnen eiwitveranderingen veroorzaken , wat leidt tot schadelijke effecten voor uw kat. Het is belangrijk om uw dierenarts te vertellen of uw kat een van deze medicijnen gebruikt.
Phenobarbital is het oudste en populairste anti-convulsiemiddel en depressivum dat wordt gebruikt om terugkerende aanvallen bij katten te bestrijden.
