Testen op Canine MRSA-infectie met bloed-, huid-, urine- of sputumculturen
Methicilline-resistente Staphylococcus aureus (MRSA), een type bacterie, veroorzaakt een MRSA-huidinfectie (een soort stafylokokbesmetting) die moeilijk te bestrijden is behandel met methicilline en andere veel voorkomende antibiotica. Testen op een MRSA-bloedinfectie wordt uitgevoerd door eenMRSA-sputum-cultuur te nemen, of een bloed- of huidmonster, afhankelijk van de symptomen van uw hond. Overdracht van de besmettelijke infectie met MRSA vindt plaats van mens tot hond, en van hond tot mens. Ongeveer 1.000 huisdieren sterven elk jaar aan contracterende MRSA. Hoe eerder MRSA bij uw hond wordt gediagnosticeerd, des te sneller kan een effectieve behandeling worden toegediend.
Risicofactoren voor MRSA
Stafylococcus-bacteriën komen voor bij alle soorten zonder symptomen, waaronder honden. Gelukkig zijn de meeste honden die besmet zijn met stafylokok bacteriën, waaronder MRSA, in staat om een infectie te bestrijden. Het nadeel is dat zowel mensen als dieren die met MRSA zijn geïnfecteerd, stille dragers kunnen zijn. Honden die wel ziek worden van MRSA hebben de volgende risicofactoren:
- Contact met eigenaren of familieleden die drager zijn
- Contact met andere huisdieren of dieren die drager zijn
- Contact met menselijke of dierlijke dragers bij een dierenarts ziekenhuis of kennel
- Compromised immuunsysteem
- Blootstelling aan MRSA-bacteriën na het vasthouden van wonden bij een verwonding of tijdens een operatie
Diagnose van Canine MRSA
Als uw dierenarts vermoedt dat uw hond een MRSA-infectie heeft opgelopen of drager zou kunnen zijn, zijn monsters van het bloed van uw hond, aangetaste huid, urine of sputum naar het lab gestuurd om de exacte aanwezige bacteriën te identificeren. Vervolgens worden culturen behandeld met verschillende antibiotica om te zien welke het beste werkt bij het doden van de bacteriën. In de tussentijd kunnen andere antibiotica dan penicilline en methicilline aan uw hond worden toegediend. Specimens van uw hond kunnen het volgende bevatten:
- vloeistof uit een abces
- afscheiding uit de neus, keel, bronchiën
- vloeistof uit de pleuraholte
- bloed
- weefselbiopt van een vermoedelijke interne infectieplaats, zoals een gewricht of bot
dierenartsen gebruiken ook een nieuwe methode, de snelle BD GeneOHm-test, die MRSA-genetisch materiaal in een bloedmonster binnen slechts twee uur kan detecteren. De test kan ook vertellen of het genetische materiaal afkomstig is van een minder gevaarlijk type stafylokok bacteriën die gemakkelijk kunnen worden behandeld met methicilline. De test helpt de tijd tussen diagnose en behandeling te verkorten.
Voorwaarden geassocieerd met Canine MRSA
Uw dierenarts zal ook de algemene gezondheidstoestand van uw hond evalueren bij het diagnosticeren en behandelen van MRSA bij uw hond. De MRSA-bacterie veroorzaakt kleine huidproblemen, diep wondinfecties en ernstige systemische schade. Hier zijn aandoeningen en complicaties geassocieerd met MRSA-infectie bij honden, waarvan sommige levensbedreigend kunnen zijn:
- Poreuze en zweren van het oppervlak van het lichaam
- Ontstoken wonden of incisieplaatsen
- Longontsteking
- Meningitis
- Septikemie ("bloedvergiftiging")
- Osteomyelitis
- Septische artritis
- Hart en andere orgaanschade
- Necrotiserende fasciitis (vleesetende ziekte)
- Purpura fulminans (bloedingen van bloedvaten in de huid en stolselvorming)
- Sepsis (infectie van het hele lichaam)
Behandeling van MRSA
De meeste gevallen van MRSA kunnen worden behandeld met de volgende antibiotica, alleen of in combinatie: vancomycine, linezolid en mupirocine. Onderzoek is ook gaande in niet-antibiotische behandelingen. Welk behandelingsschema ook wordt voorgeschreven voor uw hond, het is absoluut noodzakelijk dat uw hond het volledige antibioticumvoorschrift op tijd inneemt. Denk niet dat verbetering na een paar doses betekent dat uw hond is genezen. Als u stopt met het geven van een antibioticum voorgeschreven aan MRSA, kan een lage dosis in het systeem van uw hond ervoor zorgen dat bacteriën resistent worden tegen dat bepaalde antibioticum. Bovendien dient u de symptomen van uw hond tijdens de behandeling zorgvuldig te controleren. Neem onmiddellijk contact op met uw dierenarts als ze niet verbeteren of verslechteren. De weerstand van bacteriën tegen antibiotica kan snel veranderen, waardoor het recept van uw hond mogelijk moet worden gewijzigd.
