Symptomen van Papillomavirus bij honden
Papillomavirusis een klein DNA-virus dat bij alle huisdieren wratachtige goedaardige tumoren veroorzaakt. Het virus is specifiek voor elke soort, wat betekent dat een specifieke stam alleen kan worden verspreid naar een ander dier van dezelfde soort. De drie bekende stammen van hond-papillomavirussen zijn:
- Canine slijmvlies papillomatose
- Cutane papilloma's
- Cutane omgekeerde papilloma's
Elk van de drie stammen veroorzaakt symptomen in verschillende gebieden van het lichaam van de hond.
Symptomen van Canine Papillomavirus-stammen
De incubatietijd en de duur van de infectie variëren per hond. Het primaire symptoom van een papillomavirus is het uiterlijk van zijn karakteristieke papillomen of laesies. De papilloma's beginnen als zeer klein en roze of vleeskleurig. In de loop van ongeveer 4 tot 6 weken veranderen de papillomen in zowel grootte als uiterlijk. Ze worden uiteindelijk grote, wrange wratten die grijs of wit van kleur lijken. De papilloma's kunnen voorkomen in grote hoeveelheden van 50 tot 100 en ze ontstaan op verschillende delen van het lichaam. De regio van het lichaam getroffen door de papillomen is meestal afhankelijk van welke stam van het virus de hond heeft geïnfecteerd.
De papillomatose van het slijmvlies van honden speelt voornamelijk bij honden jonger dan twee jaar. Er zullen meerdere wratten optreden op de orale en conjunctivale slijmvliezen, inclusief regio's zoals:
- Lippen
- Binnenmonding
- Slokdarm
- Oogleden
- Haar rond de ogen
In ernstige gevallen van slijmvlies papillomatoseoraal kunnen de papillomen het vermogen van de hond om te kauwen beïnvloeden of remmen voedsel doorslikken.
Cutane papilloma's hebben hetzelfde uiterlijk als die veroorzaakt door slijmvlies papillomatose. De cutane papilloma's komen meestal alleen of in kleine hoeveelheden voor. Ze komen vaker voor bij oudere honden en er wordt aangenomen dat Cocker Spaniels en terriers vatbaar zijn voor de conditie. Deze papilloma's lijken op gewone 'huidplaatjes' en kunnen worden gevonden in lichaamsdelen zoals:
- Huid op hoofdlichaam, zelden extremiteiten
- Voetkussentjes
- Onder spijkers of klierbuizen.
Cutane omgekeerde papilloma's hebben invloed op jonge, maar bijna volwassen honden. De papilloma's zijn verhoogd maar lijken meer inwendig dan die veroorzaakt door de andere stammen. Cutaan omgekeerde papilomen bevinden zich rond de klierbuizen, die ontstaan in het abdominale gebied van de hond.
Het is mogelijk, maar zeldzaam, dat virale papillomen zich ontwikkelen tot kankercellen.
Diagnose van Canine Papillomavirus
In veel gevallen kan het papillomavirus visueel worden gekarakteriseerd vanwege meerdere laesies. Als de laesies weinig in aantal zijn, kunnen ze een vergelijkbare variatie van wratten zijn die op papilloma's lijken. Papilloma's met een enkele huid komen vaak voor bij oudere honden, maar worden mogelijk niet veroorzaakt door het virus. Bepaalde diagnose vereist laboratoriumtests voor identificatie van het virus of het herkende effect op de lichaamscellen.
Behandeling van Canine Papillomavirus
Het papillomavirus is zelflimiterend en de meeste gevallen verdwijnen spontaan binnen 6 tot 12 weken maximale groei. Als de laesies op enige manier de gezondheid of het welzijn van de hond verstoren, kunnen ze worden verwijderd door middel van surreus, bevriezing of elektrocauterisatie. Als de wratten chirurgisch moeten worden verwijderd, moet de procedure worden uitgevoerd wanneer ze op of in de buurt van maximale groei zijn. Wratten die worden verwijderd terwijl ze nog groeien, kunnen hergroei of stimulatie van de groei veroorzaken. Na blootstelling en herstel produceert het immuunsysteem van de hond antilichamen die herinfectie van het papillomavirus voorkomen.
