Symptomen van spierdystrofie bij honden
Spierdystrofieis een genetische aandoening van honden die progressieve verslechtering van de spieren veroorzaakt. Het wordt vaak veroorzaakt door een tekort aan dystrofine, het eiwit dat helpt bij het stabiliseren en regenereren van spierweefsel. Spierdystrofie treft meestal mannelijke honden zwaarder dan vrouwelijke honden.
Risicofactoren voor spierdystrofie bij honden
Canine spierdystrofie is een erfelijke ziekte die op het X-chromosoom wordt gedragen. Vrouwelijke honden kunnen het gen voor de ziekte dragen terwijl ze geen symptomen vertonen. Als ze spierdystrofie ontwikkelen, zijn de symptomen vaak veel milder dan bij reuen. Opdat een vrouwelijke hond zou bezwijken voor spierdystrofie, moeten haar beide ouders het defecte gen doorgeven, terwijl een mannelijke hond de ziekte zou kunnen ontwikkelen als slechts één van zijn ouders het defecte gen doorgeeft.
Bepaalde rassen hebben de neiging om meer vatbaar te zijn dan anderen voor spierdystrofie. Het komt vooral veel voor bij Golden Retrievers, maar het kan ook voorkomen bij de volgende rassen:
- Bretagne Spaniel
- Samoyed
- Pembroke Welsh Corgi
- Dwergschnauzer
- Kortharige Duitseider
- Rat Terrier
- Labrador Retriever
- Ierse Terrier
- Groenendaeler Herder
Omdat spierdystrofie is een genetische aandoening, honden met deze ziekte moeten geen ras zijn. Als uw hond een familiegeschiedenis van spierdystrofie heeft, mag hij niet worden gefokt, zelfs als hij geen eigen symptomen vertoont.
Symptomen van Canine Spierdystrofie
De symptomen van spierdystrofie beginnen meestal vroeg in het leven, wanneer puppy's ongeveer acht weken oud zijn. Wanneer de ziekte voor het eerst verschijnt, veroorzaakt dit algemene zwakte, onverdraagzaamheid om te oefenen en stijfheid van het lopen.
De ziekte ontwikkelt zich snel tot meer voor de hand liggende spierdegeneratie. De spieren van je hond zullen zwakker en zwakker worden, zijn tong kan opzwellen en hij kan moeite hebben met slikken. Uw hond kan moeite hebben met het gebruiken of verplaatsen van zijn tong, en kan voedsel in zijn mond houden, of laten vallen na het kauwen, omdat hij het niet kan slikken. Hij kan last krijgen van spierspasmen in zijn keel en nek die tot 30 seconden kunnen duren.
Honden met spierdystrofie kunnen vaak helemaal niet trainen. Ze hebben moeite met ademhalen en problemen met het drinken van water.
Diagnose en behandeling van spierdystrofie bij honden
De progressieve spierverslechtering van uw hond is mogelijk niet het gevolg van spierdystrofie. Vergelijkbare symptomen kunnen optreden immuunziekten, metabole aandoeningen of bepaalde bacteriële infecties. Uw dierenarts zal biopsiemonsters van het spierweefsel van uw hond nodig hebben om een diagnose van spierdystrofie te bevestigen. Het hebben van deze diagnose is belangrijk, omdat het u de mogelijkheid geeft om deze ziekte te elimineren door uw hond niet te fokken.
Er is geen manier om honden-spierdystrofie te genezen of te behandelen. Momenteel werken onderzoekers aan veelbelovende nieuwe behandelingen met stamcellen, maar deze behandelingen zijn nog niet volledig ontwikkeld.
Spierdystrofie is altijd dodelijk. Puppy's die lijden aan ernstige gevallen van spierdystrofie kunnen binnen enkele dagen na het ontwikkelen van de eerste symptomen sterven. Honden met mildere gevallen kunnen meerdere jaren overleven. Uiteindelijk zal spierdystrofie het hart van uw hond beïnvloeden; deze complicatie is de meest voorkomende doodsoorzaak voor honden met spierdystrofie.
