Symptomen van vochtige dermatitis bij honden (hondeneczeem)
Huid jeuk
De vochtige dermatitis komt vaker voor tijdens de zomermaanden wanneer de huid van de hond meer kans heeft om nat te worden. Natte vochtigheid vergemakkelijkt de opbouw en reproductie van de bacteriën. De bacteriën zullen jeuk veroorzaken.
Eczeem kan ook aanwezig zijn bij honden die getroffen zijn door vlooien of mijten, die ook jeuk en irritatie veroorzaken.
Rode, schilferige, knapperige huid
Door jeuk zal de hond krassen op de huid maken, waardoor hij rood en geïrriteerd raakt.
Als het eczeem niet wordt behandeld en de infectie aanhoudt, zal dit schilferige schil veroorzaken. De huid wordt dikker en de vacht kan ook grof zijn.
Overmatig krabben
De jeuk zorgt voor vurig krabben; de hond kan de getroffen gebieden bijten, kauwen, krabben en likken, zelfs tot wonden en bloedingen leiden.
Haarverlies
Door de huidverdikking kan de hond haar verliezen in de gebieden die worden beïnvloed door eczeem. Het haarverlies zal geleidelijk zijn en een kale plek veroorzaken.
Dunne film van Pus
De bacteriën kunnen leiden tot de vorming van pus onder het oppervlak van de huid. U zult merken dat er een dunne film van pus is, die kan weglekken en een stinkende huid kan veroorzaken.
Acral Lick Dermatitis
De hotspots kunnen veranderen in acral-lik dermatitis, ook bekend als granuloma's, die worden veroorzaakt door overmatig likken van de huid. De granulomen komen vaker voor in de ledematen en kunnen ontsteking, irritatie en ulceratie veroorzaken.
Secundaire infecties
Als de aandoening geen aandacht en geschikte behandeling krijgt, kan de hond secundaire huidinfecties ontwikkelen; het eczeem kan een overmatige groei van de gistcellen die een schimmelinfectie veroorzaakt vergemakkelijken.
Het immuunsysteem van de hond zal ook zwakker zijn, dus hij zal meer worden blootgesteld aan andere ziekten.
Diagnose en behandeling
Als u eczeemklachten opmerkt bij uw huisdier, dient u een dierenarts te raadplegen.
Vochtige dermatitis kan worden vastgesteld door een bacteriecultuur van de huid te nemen om te bepalen welk type bacteriën het eczeem veroorzaakt. De dierenarts kan aanvullende tests uitvoeren om te bepalen of er secundaire infecties aanwezig zijn.
De behandeling bestaat meestal uit orale antibiotica en een lokale behandeling. De plaatselijke behandeling moet het ongemak en de jeuk opnieuw beleven, terwijl de antibiotica de bacteriën zullen verwijderen. Steroïden die oraal of lokaal worden toegediend, kunnen ook worden aanbevolen als de aandoening ernstig is. Injecties met steroïden worden in zeldzame gevallen aanbevolen.
Om te voorkomen dat de hond kauwt, krabt en likt, kan de dierenarts een kap van de lampenkap aanbevelen, tenminste 2 tot 3 dagen, totdat de huid tekenen van verbetering vertoont.
De antibioticabehandeling moet gedurende 10 tot 14 dagen worden toegediend.
