Symptomen van hypertrofische cardiomyopathie bij katten
Hypertrofische cardiomyopathiebij katten is een aandoening waarbij de wanden van de linker hartkamer dikker worden. Verdikking van de spieren verstijft ze en maakt het moeilijker voor het hart om bloed efficiënt te pompen. Lees verder om meer te weten te komen over deze aandoening die de gezondheid van uw kat ernstig kan beïnvloeden.
Oorzaken en risicofactoren voor katachtige hypertrofische cardiomyopathie
Bij hypertrofische cardiomyopathie dikker worden de wanden van de linker ventrikel van uw kat, waardoor de efficiëntie van het hart vermindert. Het linkerventrikel is de belangrijkste bloedpompende kamer in het hart van uw kat, en wanneer de spierwanden van de ventrikel dikker worden, kan het hart van uw kat niet zo hard werken als nodig is. Het verdikken van de kamerwanden maakt de kamer kleiner, zodat deze minder bloed vasthoudt. Het verdikken en verstijven van de spier betekent dat het niet kan samentrekken en ontspannen om bloed door het lichaam van uw kat te pompen.
Dierenartsen begrijpen niet volledig wat deze hartziekte veroorzaakt. Er wordt gedacht dat erfelijkheid een rol speelt. Het treft het meest jonge katten van volwassen en van middelbare leeftijd.
Symptomen van hypertrofische cardiomyopathie bij katten
Bij sommige katten kunnen de symptomen van hypertrofische cardiomyopathie zo mild zijn dat ze onmerkbaar zijn. In andere landen kunnen ze snel zo ernstig worden dat ze de dood veroorzaken. Bij veel katten met mildere vormen van de aandoening, verschijnen de symptomen alleen wanneer de kat gestrest of bang is, omdat stress en angst een toename van de hartslag en een verslechtering van de symptomen veroorzaken. Symptomen van hypertrofische cardiomyopathie bij katten zijn onder meer:
- Oefeningintolerantie
- Kokhalzen
- Verlies van eetlust
- Gezwollen of snelle ademhaling
- Zwakte
- Depressie
- Lethargie
Katten met hypertrofische cardiomyopathie hebben een verhoogd risico op congestief hartfalen, een aandoening die optreedt wanneer vloeistoffen zich opstapelen in de longholte en oefen druk uit op het hart. Trombo-embolie kan ook optreden bij katten met hypertrofische cardiomyopathie. In deze toestand vormt zich een bloedstolsel in of nabij het hart, en vervolgens losgemaakt en blokkeert het de bloedstroom in een ander deel van het lichaam. Vaak zijn bloedstolsels aanwezig in de slagader die de achterpoten dient, wat verlamming en ongemak in één of beide achterbenen veroorzaakt.
Diagnose en behandeling van hypertrofische cardiomyopathie bij katten
Uw dierenarts heeft een volledige medische geschiedenis en een grondig lichamelijk onderzoek nodig om hypertrofische cardiomyopathie bij uw kat te diagnosticeren. Röntgenfoto's, echografieën en EKG's kunnen worden gebruikt om de diagnose te stellen.
Zodra uw kat symptomen van hypertrofische cardiomyopathie begint te vertonen, kan de ziekte vergevorderd zijn. De behandeling is vooral gericht op het verbeteren van de kwaliteit van leven van de kat, in plaats van zijn leven te verlengen.
Geneesmiddelen als atenolol en diltiazem kunnen de hartfunctie van uw kat helpen verbeteren door de verdikte spier te ontspannen en de hartslag te verlagen, zodat er meer tijd is voor bloed om het ventrikel tussen de pompen te vullen. Geneesmiddelen zoals furosemide kunnen de vochtretentie in het lichaam verminderen om congestief hartfalen te behandelen en te voorkomen. Bloedverdunners kunnen worden gegeven om bloedstolsels te voorkomen.
De meeste katten die behandeld worden, overleven gemiddeld twee jaar na de diagnose van hypertrofische cardiomyopathie.
