De chirurgische behandeling van problemen met de schildklierkat
De schildklierkat is aan weerszijden van de luchtpijp van de kat. Het regelt de endocriene activiteit. Hyperthyreoïdie wordt veroorzaakt door een overactieve schildklier, terwijl hypothyreoïdie optreedt als gevolg van een verminderde productie van het schildklierhormoon.Oudere katten zijn gevoeliger voor hyperthyreoïdie. Tijdens de ontwikkeling van hyperthyreoïdie zal de kat een goedaardige tumor in de schildklier hebben die overtollige schildklier afscheidt. De schildklierproblemen van de kat moeten worden behandeld omdat het uiteindelijk nierfalen veroorzaakt, dat zowel gevaarlijk als dodelijk is.
Hypothyreoïdie komt niet vaak voor bij katten en komt vaak voor als gevolg van de effecten van medicatie op hyperthyreoïdie. De symptomen van hyperthyreoïdie worden over het algemeen opgemerkt bij katten ouder dan 10 jaar.
Symptomen omvatten:
Gewichtstoename
- Haarverlies
- Obstipatie
- Veelvuldig urineren
- Braken
- Lethargie en zwakte
- Om problemen met de schildklier in uw huisdier te detecteren, voert de dierenarts een bloedstaalanalyse uit die het niveau van thyroxine (T4) in het bloed meet . De eerste behandeling voor hyperthyreoïdie is medicatie. Hoewel de medicijnen het schildklierhormoon in het lichaam van uw kat reguleren, zal het de ziekte niet genezen.
Radioactieve jodiumtherapie is een injectie die de defecte delen van de schildklier vernietigt. Deze injectie wordt slechts eenmaal toegediend en de meeste katten reageren positief op de behandeling. De therapie is duur en veel artsen hebben niet de juiste faciliteiten om de procedure uit te voeren.
Chirurgische behandeling voor katachtige hyperthyreoïdie
Chirurgie voor hyperthyreoïdie bij katten staat bekend als een thyreoïdectomie. De operatie wordt uitgevoerd door de meeste artsen. Het vereist meerdere dagen hospitalisatie. Daarnaast wordt de operatie uitgevoerd onder narcose waarvan bekend is dat het bij bepaalde katten bijwerkingen veroorzaakt. Voordat de kat wordt behandeld voor een operatie, worden de schildklierspiegels met medicatie op de normale waarde gebracht. Tijdens de operatie worden de defecte delen van de schildklier verwijderd. In de meeste gevallen van feliene hyperthyreoïdie zijn beide klieren abnormaal en moeten ze worden verwijderd. Na de operatie is het noodzakelijk dat de thyroxinewaarden worden gecontroleerd. Hoewel schildklieroperaties zeer gunstig zijn voor de meeste katten, kunnen complicaties optreden zoals schade aan de larynx-zenuw en calciumcrisis.
In enkele gevallen van katten die met thyreoïdectomie zijn behandeld, blijven de symptomen van hypothyreoïdie tijdelijk of permanent bestaan. Deze toestand wordt vervolgens gevolgd met medicatie zoals supplementtabletten. Eigenaren van gezelschapsdieren moeten de dierenarts raadplegen en de meest geschikte behandelingsoptie voor de kat bespreken. De operatie kan behoorlijk stressvol zijn voor de eigenaren en voortdurende controle na de operatie is noodzakelijk. Het voordeel van chirurgische verwijdering van de schildklier is de permanente genezing ervan, tenzij deze gepaard gaat met complexiteit. Chirurgie is ook toegankelijker voor eigenaren van huisdieren in tegenstelling tot radioactieve jodiumtherapie.
De ware oorzaak van problemen met de schildklier bij katten is niet zeker. De meest waarschijnlijke reden is het ontbreken van jodium in het dieet van de kat. Voedsel verrijkt met jodium kan gunstig zijn voor katten met schildklierproblemen. Hoewel katten met schildklierproblemen veel medische hulp en post-operatieve zorg vereisen, keren de meeste katten binnen enkele maanden terug naar normaal.
