Chirurgische thyroïnetectomie behandeling voor kattenhyperthyreoïdie
Katachtige hyperthyreoïdieis een endocriene aandoening die te wijten is aan een overmatige productie van schildklierhormonen in het lichaam van de kat. De ziekte veroorzaakt symptomen zoals rusteloosheid, verhoogde eetlust, gewichtsverlies en een slecht uiterlijk van de vacht. Hyperthyreoïdie kan worden behandeld met medicatietherapie, chirurgie of radioactieve jodiumtherapie.
Oorzaken van hyperthyreoïdie
De echte oorzaak van hyperthyreoïdie is nog niet vastgesteld, maar er zijn verschillende theorieën. Onderzoek heeft aangetoond dat de overmatige afscheiding van schildklierhormonen wordt veroorzaakt door het gebrek aan jodium in het dieet van de kat.
Hyperthyreoïdie komt het meest voor bij oudere katten; de aandoening kan worden veroorzaakt door een tumor die zich dicht bij de schildklier bevindt.
De ziekte kan optreden als bijwerking van bepaalde medicijnen of medicijnen die worden gebruikt voor hypothyreoïdie.
Symptomen van hyperthyreoïdie
De typische symptomen van hyperthyreoïdie zijn:
- Verhoogde eetlust
- Gewichtsverlies
- Constipatie
- Verhoogde dorst en plassen
- Zwakte
- Prikkelbaarheid
- Rusteloosheid
- Braken
- Doffe vacht
Thyroidectomie Behandeling voor hyperthyreoïdie
De schildklier bij katten bevindt zich op rechts en links van de luchtpijp. Deze klieren regelen de endocriene activiteit en de afscheiding van het schildklierhormoon. De verwijdering van de schildklier, ook bekend als thyreoïdectomie, is een effectieve behandeling van hyperthyreoïdie. In tegenstelling tot medicamenteuze behandeling, die voor het leven moet worden toegediend, zal de operatie de aandoening volledig behandelen.
De operatie vereist algemene anesthesie en de kat zal gedurende 3 tot 5 dagen in het ziekenhuis blijven. Meestal moeten beide schildklieren worden verwijderd, omdat beide hyperactief zijn. In sommige gevallen worden slechts enkele defecte weefsels verwijderd.
Vóór de operatie krijgt de kat antithyroid-medicatie om een normaal niveau van schildklierhormonen te bereiken. De operatie brengt bepaalde risico's met zich mee, zoals operatierisico's (dat wil zeggen overmatige bloeding en infectie); in zeldzame gevallen kan de larynx-zenuw aangetast zijn.
De kat moet na de operatie nauwlettend worden gevolgd; als de kat koorts heeft, kan dit een teken van infectie zijn. De thyroxine (T4) -niveaus moeten ook worden gecontroleerd. De calciumspiegels kunnen dalen en dit kan epileptische aanvallen of zelfs coma veroorzaken; dit gebeurt echter alleen in zeldzame gevallen.
In zeldzame gevallen kan de kat na de operatie symptomen van hyperthyreoïdie vertonen; deze kunnen tijdelijk of voor altijd worden ervaren.
Andere behandelingsopties
Medicamenteuze behandeling van hyperthyreoïdie bij katten omvat Methimazol, dat gedurende het hele leven moet worden toegediend.
Radioactieve jodiumtherapie is een andere behandelingsoptie. Hiermee wordt hyperthyreoïdie volledig behandeld. De praktijk omvat de uitstraling van de schildklier, die zal resulteren in de eliminatie van de hyperactieve schildkliercellen. Deze therapie is echter duur en wordt daarom vaak niet gekozen.
Indien onbehandeld, is hyperthyreoïdie gevaarlijk voor het leven van de kat, wat leidt tot nierfalen. Als u een van de symptomen van hyperthyreoïdie opmerkt, moet u uw dierenarts raadplegen en een passende behandeling krijgen. Houd er rekening mee dat hypothyreoïdie of de onvoldoende productie van schildklierhormonen dezelfde symptomen kunnen veroorzaken. Een test die de thyroxine (T4) -spiegels in het bloed meet, zal de dierenarts laten weten of er problemen zijn met de schildklier in uw huisdier.
