Sublaxatie, heup

Luxatie en dislocatie zijn ongeveer dezelfde termen bij het bespreken van gewrichten. Subluxatie en gedeeltelijke dislocatie zouden dus ook analoog zijn. De meest voorkomende oorzaak van subluxatie van het heupgewricht bij jonge honden is heupdysplasie. Het is soms mogelijk om de subluxatie al op 3 tot 4 maanden oud te identificeren met röntgenfoto's. Het kan tot twee jaar duren voordat er duidelijk bewijs is van subluxatie dat voldoende is om heupdysplasie te diagnosticeren, hoewel de grote meerderheid van honden met dit probleem veel eerder tekenen vertoont. Bij honden met matige subluxatie is het vaak mogelijk om de heupkom operatief te veranderen, zodat de luxatie wordt gecorrigeerd en de normale normale heupfunctie terugkeert, met behulp van een procedure die bekend staat als een drievoudige bekkenosteotomie. Deze procedure vereist aanzienlijke orthopedische chirurgische vaardigheden en apparatuur en wordt vaak gedaan in doorverwijzingscentra en veterinaire ziekenhuizen in de Verenigde Staten, in plaats van in een huisartsenfaciliteit. Het is ook mogelijk om het heupgewricht te vervangen. Bij honden van grote rassen kan dit op jonge leeftijd worden gedaan vanwege hun grootte. Beide procedures zijn duur genoeg, zodat veel eigenaren in de positie komen te moeten denken aan euthanasie als het probleem ernstig is en de kosten voor chirurgisch herstel laag zijn. Er zijn enkele andere oorzaken van abnormale ontwikkeling van de heupen. Infectie met Neospora caninum veroorzaakt musculaire atrofie voldoende om normale ontwikkeling van de heupgewrichten bij sommige honden te voorkomen. Trauma kan dit en er zijn waarschijnlijk andere oorzaken.