Bijwerkingen van de 4 meest voorkomende geneesmiddelen op recept voor honden
Rimadyl
Deze veel voorkomende ontstekingsremmer wordt meestal voorgeschreven om koorts, pijn en ontsteking te behandelen. Dierenartsen geven de voorkeur aan dit medicijn boven aspirine, omdat het een effectievere anti-inflammatoire en pijnstiller blijkt te zijn dan aspirine.
De bijwerkingen die zijn opgelopen zijn zwarte of bloederige ontlasting (meestal een indicatie voor de ontwikkeling van maagzweren), braken en verlies van eetlust. Rimadyl-toediening kan ook leiden tot verhoogde dorst of gebrek aan dorst, wat nierschade kan veroorzaken. Bloedverlies van het medicijn kan zich ook tot bloedarmoede ontwikkelen.
Honden die al last hebben van inflammatoire darmziekten, leverproblemen, maag- of maagdarmzweren of bloedingsstoornissen mogen Rimadyl niet voorgeschreven krijgen. Uw hond kan deze gezondheidsproblemen ook ontwikkelen als bijwerkingen van Rimadyl.
Amoxicilline
Dit antibioticum behoort tot de penicillinefamilie en wordt gebruikt om bepaalde bacteriestammen te bestrijden. Het kan geen virussen of wormen bestrijden, maar behandelt abcessen, huid- en blaasinfecties en moet worden gebruikt tegen bacteriën waar het tegen is bewezen. Amoxicilline is een sterke proteïneremmer en mag niet worden gebruikt bij honden met een rijk dieet. Dit zou het vermogen van de hond om eiwitten uit vlees te verteren sterk verminderen.
Amoxicilline kan diarree of losse ontlasting veroorzaken, vooral als het de bacteriën in de darmen bestrijdt. Het kan ook insuline-allergische reacties veroorzaken, leidend tot koorts, zwelling en huiduitslag. Overdosering, misselijkheid en buikpijn kunnen het gevolg zijn van een overdosis amoxicilline. Het antibioticum moet met voedsel worden ingenomen om het risico op bijwerkingen te verminderen.
Amoxicilline heeft verschillende namen en formuleringen. Sommige standaard voorgeschreven omvatten Amoxi-Tabs, Robamox, Amoxi-Drops en Trimox.
Acepromazine
Dit geneesmiddel is voorgeschreven om spierspasmen, braken en verlichting van jeuk en huidirritatie te voorkomen. Het medicijn wordt vaak gebruikt als een kalmerend middel en als voorbereiding op operatie en anesthesie. Acepromazine kan in vloeibare of tabletvorm worden gegeven.
Bijwerkingen zijn slaperigheid, constipatie, verkleuring van de urine en verlaging van de bloeddruk. Druppels in bloeddrukniveaus kunnen resulteren in frequent instorten. Acepromazine kan ook de hartslag van de hond verhogen. Als de hond vatbaar is voor epileptische aanvallen, kan aceporomazine die aanvallen ook verergeren. In sommige gevallen veroorzaakt het medicijn het tegenovergestelde effect en wordt de hond hyperactief of agressief, in plaats van verdoofd.
Short-nosed en flat-faced honden zijn meer vatbaar voor deze bijwerkingen, met name bloeddrukdalingen. Jonge, oude of zwangere honden moeten ook acepromazine vermijden.
Difenhydramine
Dit antihistaminicum wordt over het algemeen voorgeschreven om allergiesymptomen te behandelen en te voorkomen. Het heeft ook kalmerende eigenschappen en kan jeuk veroorzaakt door allergieën voorkomen of verminderen. Het medicijn is een bewezen behandeling tegen vele allergenen in de lucht en de bijwerkingen ervan zijn minimaal.
Diphenhydramine, het hoofdbestanddeel van Benadryl, veroorzaakt kenmerkend duidelijke slaperigheid, hoewel naarmate er meer doses worden toegediend, dit effect kan afnemen. Andere bijwerkingen zijn een droge mond en losse ontlasting. Uw hond kan ook eetlustverlies, diarree en braken ervaren, maar deze bijwerkingen komen minder vaak voor.
Veel diergeneesmiddelen zijn goed voor de gezondheid van uw hond, maar kunnen vervelende bijwerkingen veroorzaken. De meest voorkomende zijn diarree, braken en verlies van eetlust. Neem contact op met uw dierenarts als uw hond ernstigere of langdurige bijwerkingen krijgt.
