De levenscyclus van het virus van Rabië
Hetrabiësvirusis een dodelijke infectie die het centrale zenuwstelsel en de ademhalingssystemen van zoogdieren, inclusief de mens, aanvalt. Gemeenschappelijke dragers van het wilde dierenras van het virus zijn stinkdieren, wasberen, vossen, coyotes en vleermuizen. De levenscyclus van het virus in een dier begint met transmissie en incubatie, gevolgd door prodromale en encefalitisfasen. Geïnfecteerde dieren kunnen duidelijke symptomen van stadia vertonen of vertonen mogelijk geen symptomen van stadia.
Overdracht van het rabiësvirus
Het rabiësvirus wordt overgedragen via een bijtwonde van een dier met geïnfecteerd speeksel. Het virus kan worden overgedragen tussen dieren van dezelfde of verschillende soorten. Overdracht is mogelijk zonder een beet wanneer het speeksel van een geïnfecteerd dier in direct contact komt met een verse wond of slijmvliezen. Dieren die lijden aan stoornissen van het immuunsysteem kunnen ook rabiës krijgen als ze een gemodificeerd levend-virusvaccin krijgen.
Incubatie van het Rabiësvirus
De incubatietijd is de tijd tussen de overdracht van de ziekte en het optreden van de symptomen. Het virus blijft vaak een tijd op de plaats van infectie. Om deze reden wordt aanbevolen dat een wondsite onmiddellijk en grondig wordt gereinigd om het risico op infectie te verminderen.
Het virus reist uiteindelijk van de wond langs het zenuwnetwerk naar de hersenen en vervolgens langs de zenuwen naar de mond waar het vervolgens in het speeksel aanwezig is. De incubatietijd bij katten ligt tussen 9 en 60 dagen en bij honden tussen de 2 en 8 weken. Dit kan variëren, met gevallen die incubatieperioden van slechts 1 week of zo lang als 1 jaar laten zien.
Prodromale fase van infectie
De eerste tekenen van infectie verschijnen meestal in een prodromale fase binnen 15 tot 25 dagen van incubatie. Blijft ongeveer 1 tot 3 dagen oud en de meeste dieren vertonen subtiele tekens van het centrale zenuwstelsel zoals:
- Persoonlijkheid verandert
- Aggressiviteit
- Bijen bijten
- Overmatig aanhankelijk
- Verbergen
- Staren af
- Vermijden van licht
Encephalitische fases van infectie
Het prodromale stadium is snel gevolgd door encefalitis of een ontsteking van de hersenen. Encefalitis kan worden aangetoond in 2 verschillende vormen van woedend of verlamd, waarbij dieren een of beide vormen vertonen.
De woedende vorm, bekend als "waanzinnige hondensyndroom", komt het meest voor en is in tegenstelling tot de naam niet specifiek voor honden. Symptomen zijn onder meer:
- Gevoeligheid voor ruis
- Alertheid
- Angst
- Agressie
- Spierspasmen in het gezicht
- Voorzichtigheid of angst bij andere dieren
- Inslikken van vreemde voorwerpen
- Zwerven
- Lippen naar achteren getrokken waardoor tanden zichtbaar worden
Naarmate dit stadium vordert, kan het dier wankelen en lijken ongecoördineerd. Dit wordt gevolgd door convulsies, toevallen en de dood door verlamming.
De verlammende of stomme vorm verschijnt in ongeveer 30% van de gevallen en begint met verlamming van de kaak en de keel. Symptomen zijn onder meer:
- Kwijlen
- Hoesten
- Onvermogen om te slikken
- Druppel laten vallen
- Poten bij mond
Verlamming zal snel doorgaan naar andere delen van het lichaam, resulterend in coma, ademstilstand en de dood.
Preventie van overdracht van hondsdolheid
Er is geen behandeling voor het rabiësvirus en de diagnose is alleen definitief door een autopsieonderzoek van de hersenen of speekselweefsels. Preventie door vaccinatie is de meest effectieve manier van handelen. Vaccinatie kan onmiddellijk na blootstelling worden toegediend, maar zal niet effectief zijn nadat de tekenen zijn aangetoond. Als het wordt blootgesteld, wordt een gevaccineerd dier gedurende 45 dagen aangelijnd, maar een dier dat niet is gevaccineerd, wordt 6 maanden in quarantaine geplaatst of geëuthanaseerd.
