Fenobarbitol voor honden

Het gebruik vanfenobarbitol voor hondenmet epilepsie is op grote schaal gebruikt, ook al heeft de FDA dergelijk gebruik niet goedgekeurd. Fenobarbitol (afgekort als Pb of Phb) remt aanvallen door de elektrische activiteit van de neuronen te verminderen, vooral in de hersenen. Het is gemakkelijk te gebruiken, goedkoop, heeft een slaagpercentage van 60% tot 80% met idiopathische (zonder een bekende oorzaak) epilepsie en kan, in tegenstelling tot de meeste andere medicijnen, de halveringseffecten stoppen.

Brain Chemistry

Epilepsie wordt veroorzaakt door de overexcitement van de neuronen in de hersenen. Fenobarbitol vermindert deze activiteit en voorkomt zo epileptische aanvallen. Het verhoogt ook de activiteit van gamma-aminoboterzuur in de hersenen die voorkomt dat elektrische signalen van het ene neuron naar het volgende worden overgedragen. Helaas vermindert het ook de activiteit van alle neuronen, inclusief degenen die niet betrokken zijn bij de epilepsie. Om deze reden zijn er verschillende bijwerkingen.

Bijwerkingen

Zoals bij elke medicatie zijn er bijwerkingen met betrekking tot de toediening van fenobarbitol. Enkele van de bijwerkingen zijn:

• Lethargie
• Overmatige dorst
• Overmatig urineren
• Overmatige honger, resulterend in gewichtstoename
• Sedatie
• Hyperexcitabiliteit
• Rusteloosheid
• Ataxia (verlies of coördinatie of zwakte in het achterste eindgebied)

Deze bijwerkingen verdwijnen binnen een een paar weken als het lichaam van de hond zich aanpast aan de medicatie. In zeldzame gevallen kan fenobarbitol bloedarmoede veroorzaken, waardoor het gebruik moet worden gestaakt.

Pieken en dalen

Vanwege de variatie in snelheid van metabolisme, absorptie en distributie bij patiënten piekt en neemt de medicatie de hele dag na toediening van het geneesmiddel af. Het is belangrijk dat het laagste niveau is & ldquo; high & rdquo; genoeg om een ​​aanval te voorkomen en het hoogste (piek) niveau is & ldquo; low & rdquo; genoeg zodat het geen onomkeerbare leverschade en uiteindelijk de dood veroorzaakt. Soms wordt fenobarbitol gecombineerd met kaliumbromide (Mariadistel) om leverschade te voorkomen. Leverschade komt voor bij een klein percentage van de honden. Daarom is het uiterst belangrijk om het medicijn zo dicht mogelijk bij 12 uur uit elkaar te houden. Het duurt ongeveer 1 tot 2 weken voordat fenobarbitol zich in het bloed stabiliseert bij de eerste start. Als er om de twee weken meer dan één aanval is of als de aanvallen meer dan vijf minuten duren, moet onmiddellijk contact worden opgenomen met een dierenarts.

Leverbeschadiging

Langdurig gebruik van fenobarbitol kan leverschade veroorzaken. Vroeg genoeg gedetecteerd, kan de schade worden teruggedraaid. Het is uiterst belangrijk om het gedrag van de hond na elke dosering te controleren.

Vroege tekenen van leverbeschadiging zijn onder meer: ​​

• Gewichtsverlies
• Verlies van eetlust
• Chronisch intermitterend braken (vaak)
• Chronische intermitterende diarree
• Verhoog dorst (voorzichtigheid: ook gebruikelijk bij gebruik van fenobarbitol)
• Verhoog urineren (opgelet: ook gebruikelijk bij gebruik van fenobarbitol)

Verhoging van dorst en plassen zijn ook bijwerkingen van fenobarbitol, dus moet voorzichtigheid worden betracht bij het onderscheiden van het verschil.

Latere tekenen van leverfalen zijn:

• Gezwollen buik
• Donkerbruine urine
• Lichtgrijze of mosterd gekleurde ontlasting
• Lethargie
• Geelzucht (wit van de ogen en slijmvliezen van het tandvlees en de tong worden geel)

Alternatieven

Er zijn alternatieve geneesmiddelen voor behandeling van epilepsie; ze zijn echter duurder, maar vormen niet het risico van leverschade.