Huisdierverlies - afscheid nemen van oude vrienden

Wij zijndierenliefhebbers- dat is een rode draad die ons bindt. Voor diegenen onder ons die ervoor hebben gekozen om voor dieren te zorgen, werkt ons leven en voor degenen onder ons die zich geen leven zonder huisdieren kunnen voorstellen - verdriet om het verlies van een huisdier of huisdier / klant is een zeer reëel iets.

Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik heb gehoord "maar het is maar een hond" of kat of slang (wat dan ook) van een niet-dierlijk persoon - ons verdriet is op de een of andere manier minder geworden omdat we rouwen om een ​​dier. Het verlies van een geliefde vriend - ongeacht soorten, laat een rafelig gat in je hart achter. De tijd zal de randen van het verdriet verzachten, de pijn doven en hopelijk de goede herinneringen intact laten - het moeilijke deel doet de tijd.

In Memorium: Mr Cat

We zijn vrijdag een van mijn favoriete patiënten kwijtgeraakt. Ik kreeg de oproep net nadat we de kliniek hadden geopend voor een bijzonder drukke ochtend. Verschillende noodsituaties en een zwaar geboekte afspraakschema en non-stop telefoons zorgden voor een zeer chaotische paar uurtjes. Ik had geen tijd om te reageren op de informatie ... geen tijd om te huilen. In plaats daarvan ging de drukke ochtend door - andere huisdieren, andere mensen hadden onmiddellijke behoeften. Ik was gewoon een beetje verdoofd. Meneer Cat was dood en ik had geen tijd om te huilen.

Nou, ik huil nu ... hij was een geweldige kat. Een van die slungelige, smerige vechters die gewoon de grenzen van zijn wereld moeten patrouilleren ... het uitdelen met elk dier dat dwaas genoeg is om zijn territorium binnen te gaan. Hij bracht een aanzienlijke hoeveelheid tijd door in het ziekenhuis voor slagwonden ... soms wisten we zeker dat hij het niet kon redden ... maar thuis zou hij gaan ... nog een paar gladiatorlittekens achter in zijn oranje tabby-vacht - die gestolde grijns op zijn plaats.

We dachten dat hij zou sterven in de strijd. In plaats daarvan verloren we hem aan de hartwormen die zo vaak voorkomen in ons territorium. Ik heb er een hekel aan.

Michal Justis

18/04/97

Eerbetoon aan een uitzonderlijke windhond

ZEUS

(4/3/1993 - 09/03/2004)

Het is niet mijn bedoeling om op te scheppen over Zeus,

Maar, nu als ik denk, zou ik graag vermelden;

Zijn kracht en kracht, genade en genegenheid,

altijd bereid om elke gegeven richting te behagen.

Hij had geen enkele negatieve gewoonte,

Toch zullen sommigen fronsen, omdat hij een konijn heeft gevangen!

De trots in zijn opspringen toen hij het me bracht,

liet zien waarvoor hij was opgeleid, wat een zeldzame aanblik is om te zien.

Als ik verdrietig was, zou hij me zijn speeltje brengen,

verbaasd over deze aanblik, mijn verdriet in vreugde veranderd.

Zijn ogen, hij gebruikte ze niet alleen om te zien,

Ze waren zijn manier om tegen me te praten.

Voor mij praatten ze elke dag van zijn leven,

zeiden ze soms gelukkig,

soms schreeuwden ze ruzie.

Hoewel sommigen misschien denken dat deze woorden mijn fabel zijn,

was ik getuige van Zeus, hij was slim en zo bekwaam.

Woorden kunnen het verdriet dat ik voel niet uitdrukken,

hij was een van de weinigen in mijn leven die echt was.

De onderlinge band die we voor elkaar hadden,

maakt het op dit moment moeilijk om aan een ander te denken.

Ik vecht elke dag om aan het goede te denken,

dan vindt mijn hart de plaatsen waar hij ooit heeft gestaan.

Er is geen einde gekomen aan het rouwen om hem,

& ldquo; good-by & rdquo ;? dat is te weinig voor zo'n dierbare vriend.

Mijn enige wens die ik hoop en bid, hem hem op die noodlottige dag helpen oversteken,

door mijn tranen hoorde hij de woorden die ik vaak zou zeggen ...

& ldquo; Het is goed Zeus, het is goed. & Rdquo;

Alleen God kan zo'n prachtig wezen scheppen, ik leerde van Zeus, hij was mijn leraar.

Lola

Missing You Sugar

Ik mis je Sugar, en alles wat je was.

Maggie zit met je in de tuin,

terwijl ze je vacht heeft uitgekamd.

Ik mis de lange nachten,

zoals Maggie je aan haar zijde hield,

Terwijl het gerommel van de donder je deed beven vanbinnen.

Ik mis de blik op je gezicht, zoals Skeeter je zo beschimpte.

We willen haar zo graag bijten maar vreesden dat we zeiden & ldquo; NO! & Rdquo;

En vooral lieve Sugar, ik mis de manier waarop je Maggie hebt laten glimlachen

En nu in de hondenhemel, terwijl je geniet van het eten van dat perfecte bot

Ik weet dat je wacht op je zus om thuis te komen.

Tony

10/2004

Er is ondersteuning voor verdriet beschikbaar op Rainbow Bridge en andere sites die online worden gevonden. De Regenboogbrug is de oudste en waarschijnlijk de meest dierbare harten van vele dieren. Er wordt nu vaak gezegd dat degenen die hun geliefde vachtvrienden verliezen, dat die geliefden de regenboogbrug zijn overgestoken. //www.rainbowbridge.com

Laatst bewerkt op 31-12-07