Perineale Hernia bij honden
Een perinealehernia bij hondenkan een levensbedreigende aandoening zijn als ze niet wordt behandeld. Deze aandoening veroorzaakt niet alleen veel pijn voor de hond, maar het verwaarlozen om een behandeling te zoeken kan zowel spijsverteringsproblemen als infecties veroorzaken. Om hondenbezitters te laten behandelen voor perineale hernia bij honden, is het noodzakelijk om de tekenen en symptomen te herkennen.
Perineale Hernia uitgelegd
De anale regio van een hond staat bekend als het perineum. In de buikholte en de bekkenholte bevinden zich structurele voeringen die steun bieden en organen (darmen, rectum, prostaat, blaas) op hun plaats houden. Wanneer deze organen in staat zijn om uit te steken tegen die bekleding, of als het bekkenmembraan structureel slap wordt, ontwikkelt zich een perineale hernia.
Risicofactoren voor Hernia bij honden
Recente studies hebben aangetoond dat er een genetische aanleg lijkt te zijn voor perineale hernia's. Bij rassen zoals de Boxer, Boston Terrier, Collie, Pekingese en Teckel is de kans groter dat de aandoening zich ontwikkelt ten opzichte van andere rassen.
Perineale hernia's komen ook veel vaker voor bij honden dan bij katten en komen vaker voor bij reuen dan bij vrouwelijke honden. In het algemeen zullen perineale hernia's veel vaker voorkomen bij oudere honden vanwege de natuurlijke deconditionering van ondersteunende spieren tijdens het verouderingsproces.
Tekenen en symptomen van Hernias bij honden
De tekenen van een perineale hernia bij honden zijn meestal zeer herkenbaar. Een perineale hernia zal verschijnen als een goed afgeronde knobbel in het bekken-, buik- of rectale gebied. Het wordt zacht en voelt eigenlijk enigszins zacht aan. De sleutel hier is om te beseffen dat zonder medische behandeling de hernia niet kleiner wordt. Het wordt zelfs steeds groter en veroorzaakt meer pijn.
Afgezien van het verschijnen van de perineale hernia, kunnen hondeneigenaars ook een van deze symptomen opmerken:
- Lethargie en gegeneraliseerde zwakte
- Gebrek aan verlangen om deel te nemen aan normale activiteiten
- Lichamelijke verschijning van pijn
- Gebrek aan eetlust
- Constipatie of moeite met urineren
- Zwelling van de anus
Diagnose en identificatie
De diagnose van een perineale hernia bij honden wordt vaak vermoed door naar het getroffen gebied te kijken. Omdat er echter verschillende onderliggende oorzaken voor deze ontwikkeling kunnen zijn, is het belangrijk dat diagnostische tests worden uitgevoerd om ervoor te zorgen dat de exacte oorzaak kan worden vastgesteld.
De eerste testmethode is meestal een abdominale of rectale röntgenfoto. Dit zal de dierenarts de exacte locatie van de hernia laten zien, evenals hoe invasief de aandoening is. Een echografie kan ook worden gebruikt om de specifieke oorzaak van de perineale hernia te bepalen. Deze methode maakt een meer diepgaand onderzoek van het gebied mogelijk.
Behandeling van de aandoening
Chirurgie is meestal de beste manier om perineale hernia's bij honden te corrigeren. Als de hernia niet ernstig lijkt, kunnen echter minder ingrijpende behandelingsmethoden als eerste worden geprobeerd. Ontlasters en laxeermiddelen kunnen worden gegeven om de noodzaak van druk tijdens het plassen en ontlasting te verminderen.
Over het algemeen worden perineale hernia niet behandeld als medische noodgevallen, wat betekent dat een operatie binnen een week vanaf de datum van diagnose veilig kan worden gepland. Afhankelijk van welke van de omliggende buikstructuren erbij betrokken zijn, kan dit echter worden geïdentificeerd als een medisch noodgeval.
