Pannus bij honden
Pannusis een aandoening die de ogen van de honden (de hoornvlies- en bindvliesweefsels) aantast; de aandoening is ook bekend als oppervlakkige keratitis. Pannus is een aandoening die meestal beide ogen treft en kan vorderen waardoor blindheid ontstaat.
Getroffen rassen
Pannus of oppervlakkige keratitis is een aandoening die vooral voorkomt bij bepaalde hondenrassen, waaronder de Belgische Tervuren, Duitse herder, Border Collie of Siberische Husky.
Honden van middelbare leeftijd en oudere honden zijn gevoeliger voor het ontwikkelen van pannus.
Oorzaken van Pannus
De oorzaken die tot pannus hebben geleid zijn niet volledig bekend. Aangezien de aandoening alleen bepaalde rassen aantast, wordt pannus vaak als een erfelijke ziekte beschouwd.
Pannus is ook in verband gebracht met een tekort aan het immuunsysteem; er wordt aangenomen dat het immuunsysteem de weefsels in het hoornvlies en conjunctiva kan aanvallen.
Honden die meer tijd doorbrengen in direct zonlicht kunnen ook vatbaarder zijn voor het ontwikkelen van de ziekte.
Ook zijn honden die op grotere hoogte leven vatbaarder voor oppervlakkige keratitis.
Symptomen van Pannus
Pannus zal zich manifesteren door ondoorzichtige laesies die zichtbaar kunnen zijn in het hoornvlies. De hond zal geen pijn hebben. Als de hond laat zien dat hij pijn heeft (krassen of poten in het gebied rond de ogen), kan hij worden beïnvloed door een andere ziekte (bijv. Hoornvlieszweer of conjunctivitis).
De laesies kunnen zich ontwikkelen en beïnvloeden grotere delen van de ogen.
Meestal zijn de zweren van invloed op beide ogen, maar de laesies zullen niet symmetrisch zijn.
Diagnose van Pannus
Pannus kan worden vastgesteld door de ogen van de hond te controleren. De dierenarts moet andere mogelijke oogaandoeningen uitsluiten die zich manifesteren door laesies (dat wil zeggen corneale ulcera).
Pannus-behandeling
Er is geen behandeling bekend voor pannus. De aandoening kan worden beheerd door te voorkomen dat de laesies zich ontwikkelen. Anti-inflammatoire geneesmiddelen kunnen worden voorgeschreven samen met oogdruppels die anti-inflammatoire medicatie bevatten; de oogdruppels moeten tweemaal per dag worden toegediend.
De oogdruppels kunnen Cyclosporine, Optimune, corticosteroïden zoals Prednisolon of Dexamethason bevatten. Na een paar weken behandeling kunnen de laesies verdwijnen. De behandeling mag echter niet worden gestaakt, omdat de letsels naar alle waarschijnlijkheid terugkeren. Daarom moeten de oogdruppels voor het leven worden toegediend.
Honden die door pannus worden aangetast, moeten directe blootstelling aan zonlicht vermijden en het grootste deel van hun tijd binnenshuis doorbrengen.
Als de conditie niet wordt behandeld, kan de conditie evolueren; de laesies kunnen zich ontwikkelen en beïnvloeden grotere delen van het oog, wat het gezichtsvermogen schaadt.
Pannuspreventie
Als de theorie dat pannus een erfelijke aandoening is correct is, kan de ziekte niet worden voorkomen.
Het is echter bewezen dat langdurige blootstelling aan zonlicht een belangrijke rol kan spelen bij het teweegbrengen van de ziekte. Hondenrassen die gevoelig zijn voor oppervlakkige keratitis die ook worden blootgesteld aan zonlicht, moeten een speciale bril dragen die bedoeld is om hun ogen te beschermen. Honden zijn misschien terughoudend en houden misschien niet van de bril, maar ze kunnen eraan wennen ze te dragen. De bril moet ook worden gedragen door honden die al zijn gediagnosticeerd met pannus.
