Niet-epileptische aanvallen bij honden

Ondanks het feit dat epilepsie de meest voorkomende oorzaak is van aanvallen bij honden, kunnen zij ookniet-epileptische aanvallen experience ervaren. Vele factoren kunnen bijdragen aan en epileptische aanvallen veroorzaken, en er zijn verschillende dingen om op te letten als uw hond deze handicap ervaart. Epilepsie wordt veroorzaakt door een chronische neurologische aandoening, maar hersentumoren, hoofdtrauma, nierfalen, toxische vergiftiging, hartwormziekte, calciumtekorten en een slechte voeding kunnen allemaal bijdragen aan niet-epileptische aanvallen bij honden.Drie fasen van aanvallen bij honden

Het verschil tussen aanvallen veroorzaakt door epilepsie en niet-epileptische aanvallen is slechts de onderliggende oorzaak. Epileptische aanvallen bij honden hebben meestal drie fasen. Het leren herkennen van de waarschuwingssignalen wanneer ze voor het eerst zichtbaar worden, kan u helpen om uw hond tijdens deze aanvallen te beschermen en kan signalen geven over wat de oorzaak kan zijn.

Pre-Ictal Phase

• - Deze fase kan een paar seconden tot een paar uur duren. Dit is de fase voorafgaand aan een volledige aanval. Honden reageren niet meer en negeren mogelijk je bevelen. Rusteloosheid en trillen van de ledematen kan leiden tot beven en oncontroleerbaar gezeur. De hond kan beginnen te happen en bijten in de lucht, bij zijn benen of bij objecten of mensen in de buurt.Ictale fase
• - Deze fase beschrijft het begin van de feitelijke aanval. De meeste niet-epileptische aanvallen bij honden duren minder dan vijf minuten, maar een langdurige aanval is mogelijk. De hond kan in de loop van deze fase een gewelddadig geselen van de ledematen, tijdelijke verlamming of beide ervaren. Het hoofd of de nek kan worden uitgestrekt, vergezeld van knarsetanden of oncontroleerbare speekselafscheiding. De controle van darmen en blaas kan ook onmogelijk zijn.Post-Ictale fase
• - Als de aanval voorbij is, kan het gedrag van de hond tot enkele uren abnormaal zijn. Tijdelijke blindheid kan voorkomen, evenals verwarring en desoriëntatie. Honden kunnen nog steeds overmatige speekselvloed ervaren, vergezeld van een intense toename van honger of dorst.Behandeling van niet-epileptische aanvallen bij honden

Aanvallen die langer duren dan 5 minuten kunnen levensbedreigend zijn voor honden. Naarmate de tijd verstrijkt, kunnen honden, als ze terugkerende niet-epileptische aanvallen blijven krijgen, onomkeerbare hersenschade oplopen. Het is erg belangrijk om maatregelen te nemen om dit te voorkomen. Een verandering in dieet kan aanzienlijke verbeteringen opleveren. Voedsel van lage kwaliteit vol met chemicaliën, kleurstoffen en kleurstoffen kan bijdragen aan de ontwikkeling van chronische aanvallen. Beperk blootstelling aan gifstoffen door natuurlijke voeding te voeren, chemische reinigingsmiddelen en vergiften te beveiligen en het gebruik van bepaalde metalen zoals lood, kwik of aluminium te verminderen.

Honden die epileptische aanvallen hebben, moeten van nabij worden gevolgd. Een anticonvulsief medicijn kan worden voorgeschreven voor een periode van 1 tot 2 weken. Als er geen nieuwe aanvallen worden ervaren, zal het medicijn langzaam worden stopgezet. De voortgezette behandeling met deze geneesmiddelen zal worden bepaald door het volgende begin van een aanval. Als honden langer dan 5 minuten per keer aanvallen ervaren, of vaker dan eens per maand, moet er mogelijk dagelijks medicatie worden toegediend. Het wordt niet aanbevolen om plotseling anticonvulsieve geneesmiddelen te staken, omdat dit een aanval zou kunnen veroorzaken, zelfs bij verder gezonde honden.