Neurologische aandoeningen veroorzaakt door de ziekte van Lyme bij honden
De ziekte van Canine Lymewordt veroorzaakt door een teek, die bacteriën in de bloedbaan van uw hond brengt. Indien onbehandeld, kan de ziekte van Lyme leiden tot veel ernstige symptomen, zoals neurologische stoornissen.
Ziektesymptomen van Lyme
De ziekte van Lyme wordt voornamelijk veroorzaakt door hertentekjes, die vaak voorkomen in de noordoostelijke delen van de Verenigde Staten, maar kan ook worden veroorzaakt door verschillende soorten teken die in het hele land leven. Wanneer de teken zijn hoofd in de bloedsomloop van uw hond vergrendelt, geeft hij een bacterie door, die de symptomen veroorzaakt bij de ziekte van Lyme veroorzaakt.
Het duurt 24 uur voordat uw hond geïnfecteerd raakt, dus het tijdig vinden en verwijderen van teken vermindert de kansen van uw hond om een ziekte op te lopen zeer snel.
Neurologische aandoeningen geassocieerd met de ziekte van Lyme zijn zeldzaam. De ziekte van Lyme kan vele functies in de nieren, het hart en de gewrichten verstoren, dus vaker zie je symptomen zoals hoge koorts, gezwollen lymfeklieren, ontstekingsgewrichten, kreupelheid en verlies van eetlust. Hartziekten en nieraandoeningen kunnen ook voorkomen.
Hoewel zeldzaam, bestaat de mogelijkheid dat neurologische aandoeningen optreden als uw hond eenmaal is geïnfecteerd met de ziekte van Lyme. Mogelijke neurologische stoornissen omvatten verhoogde prikkelbaarheid en agressie, depressie, verwarring, overeten, zenuwbeschadiging in ledematen en gezichtsverlamming.
Hoewel er niet zo veel bekend is over neurologische aandoeningen bij honden, kunnen mensen met de ziekte van Lyme ook hallucinaties, slaapstoornissen, geheugenverlies en verminderde concentratie hebben. Aangezien mensen en honden de ziekte op dezelfde manier samentrekken en vergelijkbare symptomen hebben, is het mogelijk dat honden deze symptomen ook hebben, maar dit niet kunnen melden.
Van neurologische aandoeningen van de ziekte van Lyme wordt ook vermoed dat ze leiden tot aanvallen bij honden die reeds vatbaar zijn voor andere aandoeningen die epileptische aanvallen veroorzaken, zoals epilepsie.
Elke plotselinge gedragsverandering bij uw hond, vooral als deze gepaard gaat met kreupelheid, gezwollen lymfeklieren of koorts, moet aan uw dierenarts worden voorgelegd, omdat dit een teken kan zijn van de ziekte van Lyme.
Preventie van de ziekte van Lyme
Hoewel er een antibiotische behandeling beschikbaar is voor de ziekte van Lyme, is het moeilijk om een diagnose te stellen omdat de symptomen veel voorkomen bij veel andere ziekten. Preventie is dus de beste optie.
Er zijn verschillende tekenwerende middelen beschikbaar via uw dierenarts of zonder recept, evenals een vaccin tegen de ziekte van Lyme, hoewel sommige dierenartsen de doeltreffendheid ervan betwisten. Hoe dan ook, als je hond van buiten komt, kijk hem dan uit voor teken, vooral als je in het bos hebt gewandeld. Kijk tussen de tenen en rond de oren, gezicht, mond, staart, geslachtsdelen en oksels en gebruik een vlooienkam om door zijn jas te gaan.
Als u een teek vindt, verwijder deze dan onmiddellijk met een pincet om hem stevig omhoog te trekken totdat u hem uit de huid van uw hond hebt gehaald. Draaik of trek niet te snel, omdat u mogelijk het hoofd achterlaat, wat kan leiden tot ziekte of huidinfectie. Een andere methode bestaat uit het aanbrengen van vloeibare zeep op een wattenbol en het bedekken van de teek gedurende 15 seconden, waardoor de teek vrijkomt.
Als u het lichaam van de teek zonder kop verwijdert, gebruikt u een steriele naald om de kop te verwijderen zoals u een splinter zou verwijderen.
De ziekte van Lyme is potentieel verwoestend als het niet wordt behandeld. Wees dus alert op teken en symptomen van de ziekte van Lyme om het probleem zo snel mogelijk te behandelen.
