Methimazol voor katten
Methimazol voor kattenwordt veel gebruikt voor hyperthyreoïdie. Hyperthyreoïdie treft vaak oudere katten en de aandoening kan worden behandeld met een operatie, door het verwijderen van de hyperactieve schildklier of door medicamenteuze behandeling. Methimazol is meestal een veilig type behandeling, maar in de meeste gevallen zal het nodig zijn voor het leven, omdat het medicijn de productie van schildklierhormonen alleen zal verminderen als het wordt toegediend.
Methimazol voor katten
Methimazole is ook bekend als Tapazole en wordt heel vaak gebruikt bij katten met hyperactieve schildklier.
Methimazol is een chemische stof die wordt gebruikt in het geneesmiddel dat op de markt wordt gebracht als Tapazole. De stof zal de activiteit van de schildklierhormonen (T4 en T3) remmen. Wanneer deze hormonen in overmaat worden geproduceerd, zal de kat symptomen zoals hyperactiviteit, verhoogde dorst, acne of slechte huid- en vachtconditie vertonen.
Tapazol is momenteel het meest gebruikte medicijn tegen hyperthyreoïdie, maar in het verleden werd propylthiouracil of PTU vaker gebruikt. Er is gevonden dat tapazol minder bijwerkingen heeft en in feite dezelfde effecten heeft als PTU, dus het heeft de voorkeur.
Methimazol is de minst dure behandelingsoptie in vergelijking met een operatie of bestralingstherapie. Het medicijn is gemakkelijk toe te dienen, maar de behandeling is vaak langdurig of zelfs levenslang nodig, omdat het medicijn de kat niet zal genezen, maar de productie van schildklierhormonen zal regelen.
Methimazol Dosering
Methimazol kan oraal en in zeldzame gevallen als een topische behandeling worden gebruikt.
De dosering van methimazol moet door de dierenarts worden vastgesteld en dit kan afhangen van de grootte en de conditie van het dier.
Tijdens de behandeling met Tapazole moet de kat zorgvuldig worden gecontroleerd, zodat de dosering indien nodig kan worden aangepast.
Methimazol-bijwerkingen
De bijwerkingen van Tapazole zijn minder ernstig dan de eerder gebruikte medicijnen tegen hyperthyreoïdie (PTU). Er kunnen echter enkele bijwerkingen zijn waaronder:
- gebrek aan eetlust en gewichtsverlies
- braken en diarree
- depressie en lethargie
- laag aantal witte bloedcellen, dat het lichaam van de kat kan verzwakken en resulteren in verschillende secundaire ziekten
- een auto-immuunziekte kan ook voorkomen
- Aggressiviteit
Meestal treden de bijwerkingen op zodra de behandeling wordt gestart. Als er tijdens de eerste 3 maanden geen bijwerkingen zijn, kunnen deze nooit voorkomen.
Als de bijwerkingen ernstig zijn, zal de dierenarts aanbevelen om de medicatie stop te zetten en een andere behandeloptie te vinden. Zodra de behandeling wordt stopgezet, moeten ook de bijwerkingen verdwijnen.
Stralingstherapie
Als u de medicamenteuze behandeling niet voor het leven wilt voortzetten, zal de dierenarts radiotherapie aanbevelen zodra de niveaus van het schildklierhormoon op een normaal niveau zijn.
De conditie van de kat zal worden gecontroleerd en zodra de niveaus van schildklierhormonen normaal zijn, zal de radiotherapie worden gepland. De bestralingstherapie kan hyperthyreoïdie bij katachtigen genezen en slechts een dosis is vereist.
