Kwaadaardige hyperthermie bij honden

Kwaadaardige hyperthermieis een aandoening die bij bepaalde honden erfelijk voorbestemd is. Labrador retrievers kunnen in tijden van stress symptomen van kwaadaardige hyperthermie vertonen. Vanwege deze reden wordt kwaadaardige hyperthermie ook aangeduid als "honden stress syndroom". Aangezien deze aandoening potentieel fataal kan zijn, moeten eigenaren van gezelschapsdieren de oorzaken van kwaadaardige hyperthermie en symptomen die daarmee verband houden begrijpen.

Kwaadaardige hyperthermie

Deze aandoening treedt op wanneer honden genetisch voorbestemd zijn als gevolg van mutatie in het ryanodinereceptorcalcium-afgiftekanaal (Ry1) -gen. Dit is wending veroorzaakt abnormale afgifte van calcium (Ca ++), of inadequaat Ca ++ -metabolisme. Huisdieren met aanleg voor kwaadaardige hyperthermie zijn gevoelig voor bepaalde ingrediënten in geneesmiddelen en voedsel zoals cafeïne en halothaan. De aandoening ontwikkelt zich ook als gevoelige honden worden blootgesteld aan vluchtige anesthetica. Bovendien vertonen honden vaak de symptomen van kwaadaardige hyperthermie als gevolg van inspanning geïnduceerde stress. Klinische onderzoeken hebben de veranderingen blootgelegd die optreden bij gevoelige huisdieren die halothaan worden toegediend. De meeste honden komen in een hypermetabolische toestand en vertonen een hoge toename in CO2-productie. Rectale temperatuurmetingen zijn ook hoog.

Symptomen van maligne hyperthermie omvatten:

• Stijfheid van de spieren
• Tachypnea
• Hoge lichaamstemperatuur
• Tachycardie
• Dilatatie van pupillen
• Convulsies

Diagnose van maligne hyperthermie

De symptomen van kwaadaardige hyperthermie kunnen optreden als gevolg van verschillende stimuli die de spierrespons activeren. De dierenarts voert een grondig lichamelijk onderzoek van het huisdier uit en controleert de spiercontractie door verschillende stimuli te gebruiken om de respons te bepalen. Veel gebruikte klinische stimuli omvatten cafeïne, ryanodine en halothaan. Aangezien maligne hyperthermie predisponeert vanwege een genetische mutatie, probeert lopend onderzoek het honden stress syndroom te identificeren door middel van genetische testen en fokstudies. Andere diagnostische tests omvatten DNA-assaytests die nauwkeurig heterozygote en homozygote vormen van het gen verantwoordelijk voor kwaadaardige hyperthermie bepalen.

Behandelingsopties

De meeste behandelingsopties die worden gebruikt voor huisdieren die aan de aandoening lijden, werken effectief om de stoornis onder controle te houden. Het doel van de behandeling is om secundaire lichamelijke veranderingen die zich ontwikkelen als gevolg van kwaadaardige hyperthermie te regulariseren. Bloedglucosespiegels worden gehandhaafd, dieetaanpassingen worden geïnitieerd en medicijnen om epileptische aanvallen te beheersen, worden over het algemeen voorgeschreven. Hoewel calciumantagonisten worden gebruikt om het syndroom van hondenstress te behandelen, varieert de respons bij individuele huisdieren en bijwerkingen als medicatie zoals drantoleen zijn factoren die in overweging moeten worden genomen. Drantoleen wordt meestal toegediend als de ziekte zich in het beginstadium bevindt. Andere ondersteunende procedures die worden gebruikt om huisdieren te redden die lijden aan kwaadaardige hyperthermie omvatten zuurstofverrijking, IV-vloeistoftoediening en beheersing van acidose.

Thuiszorg

Huisdieren die genetisch gevoelig zijn voor maligne hyperthermie moeten in een stressvrije omgeving worden gehouden. Honden die nerveus of opgewonden raken, hebben kalmerende middelen nodig om hen te kalmeren tijdens perioden van ernstige stress. Omdat hypoglycemie gepaard gaat met maligne hyperthermie, moeten huisdieren regelmatig kleine maaltijden krijgen om de bloedsuikerspiegel op peil te houden. Bovendien moeten anti-convulsie medicijnen die zijn voorgeschreven om epileptische aanvallen te beheersen, op tijd worden toegediend volgens de instructies van de dierenarts. Elke voorgeschreven medicatie mag niet worden stopgezet tenzij anders voorgeschreven door de dierenarts.

Volledige bescherming tegen kwaadaardige hyperthermie kan worden bereikt als dragers van het gen worden geïdentificeerd vóór het fokken of door klinische vooruitgang die afwijkende genen veranderen. Deze beste preventieve procedure is om gevoelige huisdieren te beschermen tegen bekende stimuli die een hypermetabolische toestand veroorzaken.