Lymfoom bij honden: bijwerkingen van chemotherapie
Lymfoom bij hondenwordt voornamelijk behandeld met geneesmiddelen voor chemotherapie. Elke hond reageert anders op chemotherapie en sommige hebben helemaal geen bijwerkingen. De meest voorkomende problemen met chemotherapie zijn echter braken, verlies van eetlust en lethargie.
Als uw hond een kanker heeft die chemotherapie vereist, zijn hier enkele belangrijke feiten die u moet overwegen:
- Haarverlies of langzame haargroei kan ook voorkomen in bepaalde gevallen van chemotherapiebehandeling.
- Myelosuppressie is een aandoening die wordt veroorzaakt door chemotherapie. Het kan leiden tot een daling van het aantal witte bloedcellen van een hond.
- Minder dan 10 procent van de honden moet in het ziekenhuis worden opgenomen vanwege bijwerkingen van chemotherapie.
- De verbetering in de conditie van een hond weegt normaal gesproken op tegen alle gerelateerde bijwerkingen.
- In sommige gevallen kan het behandelen van een hond met chemotherapie zijn algehele gezondheid ten goede komen en zijn leven verlengen.
- Ernstige bijwerkingen worden alleen waargenomen bij 5 tot 10 procent van de honden die met chemo zijn behandeld.
Soms worden protocollen voor meerdere geneesmiddelen gebruikt om lymfoom bij honden te behandelen. Bekijk de volgende lijst met veel gebruikte chemotherapiedrugs en hun bijwerkingen om te zien waarmee u mogelijk in aanraking komt.
- Cyclofosfamide: gastro-intestinale problemen, myelosuppressie en hemmorhagische cystitis
- Vincristine (Oncovin): verlies van haar / wisker en gastro-intestinale toxiciteit.
- Adriamycin: terugkerende doses kunnen de hartspier beschadigen.
- Hydroxydaunorubicine: myelosuppressie en pulmonaire fibrose.
- Mitoxanthrone: verlies van eetlust, lethargie en mogelijke infectie.
- Retinoïden: etnisine en isotretinoïne: droge ogen
- Paclitaxel (Taxol): braken, diarree, haaruitval en beenmergsuppressie.
- Cytoxan kan de blaaswand van uw hond irriteren. Als dit gebeurt, verschijnt er bloed in zijn urine.
