Lupus Erythematosus

Dit is een zeldzame ziekte van het immuunsysteem. Bij deze ziekte vormt het immuunsysteem antilichamen tegen de nucleaire component van zijn eigen cellen. Dit kan verschillende effecten veroorzaken, maar de meest voorkomende zijn artritis, nieraandoening, huidaandoeningen en bloedaandoeningen (bloedarmoede en / of een afname van het aantal bloedplaatjes). Een groot aantal andere effecten en bijwerkingen van deze ziekte kunnen optreden, dus het is moeilijk om in te grijpen of uit te sluiten wanneer u wordt geconfronteerd met een multisysteemziekte. Over het algemeen wordt deze ziekte niet beschouwd als aanwezig tenzij getest om te bepalen of antistoffen tegen de nucleaire elementen van de cellen aanwezig zijn (positieve ANA-test) EN er klinische tekenen zijn van ten minste twee van de veel voorkomende stoornissen. Zelfs dan is het moeilijk om er zeker van te zijn dat deze ziekte het probleem is. Sommige medicijnreacties en kankers kunnen bijna identieke klinische symptomen produceren en veel problemen produceren enkele van de klinische symptomen. De behandeling omvat meestal het gebruik van immunosuppressieve medicatie, meestal corticosteroïden zoals prednison. Vaak moet ook een tweede immunosuppressivum worden gebruikt. Azathioprine, cyclofosfamide en cyclosporine zijn voorbeelden van deze medicijnen. Lupus is niet te genezen, maar het is vaak mogelijk voor een hond om ermee succesvol te leven. Sommige stoornissen die op lupus lijken, zijn geneesbaar, vooral als een oorzaak kan worden vastgesteld. Continue bewaking van patiënten waarvan wordt vermoed dat ze lupus hebben, moet deel uitmaken van de behandeling, vanwege de mogelijkheid van een ander probleem, de veelheid aan bijwerkingen die kunnen optreden en de mogelijkheid van problemen met de medicijnen die worden gebruikt om het te behandelen.