Is schurft bij honden besmettelijk voor mensen?
Schurft bij hondenwordt veroorzaakt door een van de drie mijten: de cheyletiella mijt, de sarcoptes mijt of de demodex mijt. Het laatste type schurft, demodectische schurft genaamd, wordt niet als besmettelijk beschouwd, maar cheyletiellose en sarcoptische schurft (ook wel hondenschurft genoemd) zijn bij honden besmettelijk. In sommige gevallen kunnen ze ook worden verspreid tussen honden en mensen.
Schurft werd ooit beschouwd als een probleem dat alleen voor ongewapende zwerfdieren aantastte, maar elke hond kan schuren, ongeacht leeftijd of ras. Het wordt meestal verspreid door direct contact tussen honden, maar honden kunnen ook worden geïnfecteerd met schurftmijten door accessoires te gebruiken die ook door een geïnfecteerde hond zijn gebruikt.
Symptomen van Cheyletiellose
Honden die besmet zijn met deCheyletiella yasgurimijt vertonen symptomen op hun huid. Ze kunnen jeuken en ze hebben meestal schilfervlekken, schilfers of korstjes op hun huid. Aangedane honden kunnen ook gezwollen lymfeklieren hebben. Misschien ziet u de cheyletiella-mijten op de vacht van uw hond. Ze verschijnen als witte stippen die kunnen worden gezien met of zonder het gebruik van een vergrootglas.
Symptomen van hondenschurft
Honden die zijn aangetast door de sarcoptes mijt vertonen ook huidsymptomen. Deze honden hebben een ontstoken, jeukende huid van de mijten die eronder graven. Vrouwelijke mijten leggen eieren in deze holen en larven komen binnen ongeveer een week uit. Degenen die in de holen blijven en in volwassenen vervellen, overleven, terwijl degenen die naar de huid van de hond kruipen doodgaan. Na de tweede vervelling migreren de volwassen mijten naar het huidoppervlak waar ze andere honden of mensen kunnen infecteren.
In sommige gevallen kunnen honden die zijn aangetast door cheyletiellose of hondenschurft de mijt meeslepen zonder symptomen te vertonen. Deze dragers kunnen de mijten naar andere honden of mensen verspreiden.
Diagnose Canine Mange
Uw dierenarts kan mange op verschillende manieren diagnosticeren. Honden met cheyletiellose worden meestal gediagnosticeerd door fysieke waarneming van symptomen en microscopisch onderzoek van huidmonsters, terwijl hondenschurft vaak wordt gediagnosticeerd door het succesniveau van de behandeling van hondenschurft.
Behandeling van cheyletiellose en hondenschurft
Honden die besmet zijn met cheyletiella-mijten kunnen worden behandeld met vlooienbehandelingen zoals voorgeschreven door uw dierenarts. Behandel alle huisdieren bij u thuis, evenals bij u thuis, om deze mijt te elimineren.
Hondenschurft wordt behandeld met een combinatie van medicijnen van uw dierenarts, terwijl u uw hond wast met medicinale shampoos en hem onderdompelt in kalkzwarte dalingen.
U moet zijn accessoires, zoals beddengoed, borstels, dragers, kragen en kammen, desinfecteren om de mijten te doden en herinfectie te voorkomen. Raadpleeg uw dierenarts over de effectiviteit van thuisbehandelingen of de noodzaak om andere huisdieren in uw huis te behandelen voor hondenschurft.
Symptomen van menselijke schurft
Menselijke schurftinfecties worden schurft genoemd. Hondenbezitters die met hun huisdier slapen of die knuffelen en extreem knuffelen, zijn het meest vatbaar voor samentrekkende schurft.
Symptomen zijn jeukende onderhuidse holen op de oksels, handen, binnenkant van de dijen of polsen. De diagnose wordt gesteld door visuele waarneming van de symptomen en microscopisch onderzoek van huidafkrabsels.
De behandeling omvat het gebruik van permethrinecrème of lindaanlotion zoals voorgeschreven door uw arts. Canine-mijtmijten lijken zich niet op mensen te vermenigvuldigen, dus schimmels zijn meestal zelfbeperkend.
