Ontstekingsdarmziekte bij honden
Ontstekingsdarmziekte, ook bekend als IBD, wordt gekenmerkt door een constante invasie van witte bloedcellen in de darmen of de dikke darm. De witte bloedcellen worden vrijgegeven door het lichaam van een hond in een natuurlijke reactie om infecties te bestrijden, maar wat ze uiteindelijk doen is het creëren van veel onnodige ontstekingen in de dikke darm of darmen. Deze ontsteking leidt op zijn beurt tot de ontwikkeling van de aandoening die bekend staat als inflammatory bowel disease.
Risicofactoren en oorzaken
Er is geen onderzoek dat naar de exacte oorzaak van inflammatoire darmaandoeningen verwijst. Een overmatige afgifte van witte bloedcellen triggert de ontsteking in het darmkanaal, maar het is niet duidelijk waarom het immuunsysteem misleid wordt en zo veel witte bloedcellen in het lichaam afgeeft.
Wat bekend is over inflammatoire darmziekten is dat het voornamelijk van invloed is op honden van hoge leeftijd en het heeft ook enkele rastendensen. Er wordt gedacht dat het begin van inflammatoire darmaandoeningen gerelateerd aan leeftijd kan worden veroorzaakt door een aangetast immuunsysteem, maar er is geen wetenschappelijk bewijs om die bewering te onderbouwen.
Symptomen van inflammatoire darmaandoening
De symptomen van IBD zijn meestal behoorlijk merkbaar voor een hondenbezitter. De symptomen kunnen in ernst variëren en kunnen bewijs leveren om aan te geven wat de huidige toestand van de ziekte is. Een van de volgende symptomen kan tekenen zijn van inflammatoire darmaandoening:
- Aanhoudend braken en diarree
- Overmatige dorst als gevolg van uitdroging
- Algemene vermoeidheid
- Verlies van interesse in normale activiteiten
- Plotseling of onverklaarbaar gewichtsverlies
- Bloedafname in ontlasting
Omdat inflammatoire darmaandoening kan vaak een invaliderende aandoening veroorzaken, een van deze symptomen moet onmiddellijke medische aandacht vragen.
Diagnose van inflammatoire darmaandoening
Alle andere mogelijkheden met betrekking tot parasieten, bacteriële infecties en virale infecties moeten eerst worden uitgesloten. Bovendien zullen de symptomen gedurende een bepaalde tijdsperiode aanwezig moeten zijn om als chronisch te worden beschouwd, en aldus ontstekingsdarmziekte als een mogelijke overweging te verhogen.
Het regelmatig testen van fecale onderzoeken en het voltooien van bloedonderzoek zal eerst worden uitgevoerd om elke andere mogelijke aandoening uit te sluiten. Een chemiepaneel kan ook worden uitgevoerd om het niveau van enzymen in de lever te controleren. Wanneer een geval van inflammatoire darmaandoening ernstig is, kunnen de enzymen in de lever verhoogd zijn.
De enige echte manier om een echte diagnose te stellen is echter een biopsie van de dikke darm. Deze procedure wordt uitgevoerd door een deel van de bekleding uit de dikke darm te nemen en te testen om te zien hoeveel witte bloedcellen er in de dikke darm bestaan.
Behandeling van inflammatoire darmaandoeningen
Behandeling van inflammatoire darmaandoeningen is meestal niets meer dan een 'trial and error'-periode omdat er geen aanwijsbare oorzaak is voor de ziekte. Als er een directe oorzaak was die verband kon houden met de overmatige hoeveelheid witte bloedcellen die door het immuunsysteem vrijkomt, kan een meer definitieve manier van behandeling beschikbaar zijn.
Veranderingen in het eetpatroon van een hond kunnen enkele symptomen van IBD verlichten. Bijvoorbeeld, het voeren van meer eiwitten en minder vet kan helpen om de ontlasting te verharden, zodat de symptomen van diarree niet zo ongemakkelijk zijn.
Er bestaat ook de mogelijkheid om corticosteroïden toe te dienen om de reacties van het immuunsysteem te onderdrukken. Het enige probleem met het geven van corticosteroïden is dat het het immuunsysteem minder effectief kan maken en vaak andere omstandigheden kan laten ontwikkelen.
