Hyperthyreoïdie bij katten Prognose
Hyperthyreoïdie bij kattenkan vaker worden tegengekomen bij katten die ouder zijn, maar er zijn ook gevallen gemeld van katten jonger dan acht jaar die door deze aandoening worden beïnvloed. De aandoening veroorzaakt gewichtsverlies, omdat de overmatige productie van schildklierhormonen het metabolisme van de kat zal versnellen. De aandoening kan worden behandeld of onder controle worden gehouden, maar moet eerst worden gediagnosticeerd. De prognose kan afhangen van het type behandeling dat wordt toegediend.
Hyperthyreoïdie Prognose
Hyperthyreoïdie bij katten is een aandoening die wordt beschreven als de verhoogde productie van schildklierhormonen. De schildklierhormonen worden geproduceerd door de schildklier, die het metabolisme van de kat zal reguleren. De kat zal afvallen en een verhoogde dorst en vaker urineren vertonen, wat typische tekenen zijn van een verhoogde productie van schildklierhormonen. De aandoening kan volledig worden behandeld of kan beheersbaar zijn.
De prognose van katten met hyperthyreoïdie kan afhankelijk zijn van verschillende factoren, zoals:
- de ernst van de aandoening; sommige katten hebben enigszins verhoogde niveaus van schildklierhormonen
- Het type behandeling dat wordt toegediend
- De manier waarop de kat op de behandeling reageert
- De onderliggende aandoening die leidt tot verhoogde niveaus van schildklierhormoon
Behandeling en prognose
Het soort behandeling dat de kat gebruikt, zal spelen een belangrijke rol bij het vaststellen van de prognose van de kat. De beschikbare behandelingsopties zijn:
- Medicatie met tapazol
- Operatie, verwijdering van de schildklier
- Radioactieve jodiumtherapie
- Behandeling van de onderliggende aandoening
Als één of beide schildklier worden verwijderd, kan de kat volledig genezen worden, maar hij heeft mogelijk een suppletie van schildklierhormonen, om het optreden van hypothyreoïdie, een deficiënte productie van schildklierhormonen, te voorkomen. In veel gevallen, wanneer slechts één schildklier wordt verwijderd, kan de kat een normaal leven leiden en een normaal niveau aan schildklierhormonen hebben. Periodieke testen zullen worden aangegeven om herhaling van de aandoening te voorkomen. Als beide schildklieren zijn verwijderd, is hormonale suppletie nodig voor het leven.
Als medicatie wordt toegediend, moet dit misschien een langdurige behandeling zijn. In sommige gevallen zal de kat de behandeling voor het leven moeten krijgen. Wanneer de medicamenteuze behandeling wordt gestart, zal de dosis hoog zijn, zodat het niveau van hormonen zal worden gestabiliseerd. Zodra de hormonen op een normaal niveau zijn, kan de dierenarts de dosis verlagen. In sommige gevallen kan de behandeling worden stopgezet.
Radioactieve jodium-therapie geeft doorgaans goede resultaten en normaliseert de productie van schildklierhormonen. De behandeling wordt eenmaal toegepast en zou voldoende moeten zijn om de kat te genezen. Er zijn echter in de toekomst tests nodig om de activiteit van de schildklier te controleren.
Als hyperthyreoïdie bij katten wordt veroorzaakt door een onderliggende aandoening, kan de prognose variëren. Als de kat bijvoorbeeld een tumor heeft en deze is verwijderd, kan hij een normaal leven leiden. Als de tumor echter kwaadaardig is, zich verspreidt en niet kan worden geopereerd, kan dit leiden tot metastase en in de meeste gevallen tot de dood.
