Heupdysplasie bij honden: een inleiding
Heupdysplasie bij hondenis een veel voorkomende ziekte bij grote rassen en volwassen honden, maar kan elk ras beïnvloeden. Sommige rassen hebben een grotere kans om deze ziekte te erven of te ontwikkelen, waaronder Golden Retrievers, Labradors, Rottweilers, Duitse herders, Duitse doggen en Sint-Bernard's.
Oorzaken van heupdysplasie
Heupdysplasie is vaak een erfelijke ziekte, maar kan zich ontwikkelen als gevolg van omgeving en opvoeding. De ziekte maakt het heupgewricht van de hond los door de spieren, gewrichtsbanden en bindweefsels van het gewricht van de kogel en de koker te beïnvloeden, wat ernstige artritis en pijn kan veroorzaken. Heupdysplasie bij honden kan een of beide zijden van de heup beïnvloeden.
Anders dan erfelijke factoren kan heupdysplasie worden veroorzaakt door slechte of onjuiste voeding tijdens de ontwikkeling, snelle groei, zwaarlijvigheid of een vroegtijdig letsel. Vroege detectie is essentieel, zodat de behandeling kan beginnen om verdere pijn en verslechtering van het heupgewricht te voorkomen en de mobiliteit te vergroten.
Symptomen van heupdysplasie
Honden kunnen symptomen ontwikkelen op elke leeftijd, soms al na vijf maanden. Let op pijn en ongemak na fysieke activiteit als een begin van heupdysplasie. Andere symptomen bij honden zijn:
- mank lopen
- een "konijnenhop" of een andere verandering van het looppatroon
- voorkeur voor zitten in plaats van staan
- moeite met traplopen
- stijfheid
- terughoudendheid om te staan of de achterpoten te verlengen
- huilen, huilen of janken wanneer het getroffen gewricht wordt verplaatst of aangeraakt
- lethargie
- verlies van spiermassa rond de heupen en achterbenen
Diagnose van heupdysplasie
Heupdysplasie bij honden kan worden gediagnosticeerd met röntgenfoto's en een lichamelijk onderzoek. Als een hond geen symptomen van artritis vertoont, kan een dierenarts nog steeds heupdysplasie diagnosticeren met behulp van röntgenfoto's en methoden die zijn goedgekeurd door de Orthopaedic Foundation for Animals (OFA) of de PennHIP-methode om het heupgewricht te onderzoeken. Deze methoden zijn nuttig voor fokkers die willen voorkomen dat heupdysplasie wordt doorgegeven aan toekomstige generaties honden.
Behandeling voor heupdysplasie
Behandelingsopties zijn afhankelijk van de leeftijd en gezondheid van uw hond, evenals prijsoverwegingen. Chirurgie is een optie en kan helpen bij het voorkomen van symptomen bij puppy's die vroegtijdig worden gediagnosticeerd, maar het is een dure en belangrijke procedure. Oudere honden kunnen een totale heupprothese of minder invasieve operaties ondergaan om pijn te minimaliseren en de mobiliteit te vergroten.
Pijnbehandeling is ook mogelijk met orale medicatie, steroïden en pijnstillers. Geef uw hond nooit vrij verkrijgbare pijnstillende medicatie zonder uw dierenarts te raadplegen.
Om pijn veroorzaakt door artritis te verlichten, zijn er levensstijlwijzigingen die eigenaren kunnen overnemen om de mobiliteit van hun hond te vergroten en te helpen bij pijnmanagement. Hellingen in huis en in de auto kunnen uw hond gemakkelijker helpen om zich te verplaatsen. Uw dierenarts kan u massage- en fysiotherapeutische methoden laten zien die ook de flexibiliteit kunnen verbeteren en de stijve gewrichten van uw hond kunnen verlichten. Een warm en comfortabel slaapgedeelte is ook nuttig voor pijnlijke heupdysplasiesymptomen die vooral 's morgens bijzonder slecht kunnen zijn. Een gezonde hoeveelheid lichaamsbeweging en gewichtsbeheersing helpt ook de symptomen.
Dieet en voeding zijn belangrijke factoren en kunnen heupdysplasie helpen voorkomen en symptomen van artritis verlichten bij honden die al zijn gediagnosticeerd. Je puppy het juiste voedsel geven is essentieel; te veel of te weinig voedingsstoffen kunnen groeiproblemen veroorzaken en de heupgewrichten beïnvloeden.
