Heupdysplasie bij katten
Heupdysplasieis een pijnlijke genetische misvorming van de heupen bij grotere hondenrassen. Lange tijd hebben dierenartsen niet gedacht dat katten last hadden van heupdysplasie. Het is nu echter ontdekt dat katten ook kwetsbaar zijn voor deze verlammende ziekte.
Fabelachtige heupdysplasie verklaard
In de normale kattenheup past de balhoofd van het dijbeen, of het dijbot, nauw in het heupkom of de bek van het bekken. De sterke spieren van de heup houden het femur op zijn plaats en de strakke pasvorm met het bekkenbeen zorgt ervoor dat het gewricht soepel en pijnloos kan bewegen.
Wanneer zich heupdysplasie van katten voordoet, wordt het heupgewricht zodanig gedeformeerd dat het femur niet op de juiste manier in het acetabulum past. Het femur kan enigszins uit de pas lopen of volledig uit de kom liggen. Na verloop van tijd veroorzaakt deze misvorming chronische veranderingen in de vorm van het femur en degeneratie van het kraakbeen in het heupgewricht. In ernstige gevallen van heupdysplasie kan het gewricht zo misvormd raken dat beweging onmogelijk is en de kat ernstige pijn kan hebben.
Hoe heupdysplasie katten beïnvloedt
Veel katten met heupdysplasie vertonen nooit symptomen. Omdat katten klein zijn en meestal veel minder actief dan honden, blijft de heupafwijking mild. Vaak ontdekken dierenartsen per ongeluk heupdysplasie bij de kat, wanneer ze om een andere reden röntgenfoto's hebben gemaakt, en merken dan toevallig de heupvervorming op tijdens het maken van een nieuwe diagnose. Katten met lichte gevallen van heupdysplasie kunnen hun leven zonder pijn of verminderde mobiliteit leven.
Katten die aan meer ernstige heupdysplasie lijden, kunnen de volgende symptomen vertonen:
- Stijfheid
- Kreupelheid in de achterpoten
- Onwil om te springen, klimmen of spelen
In ernstige gevallen van heupdysplasie kunnen katten last hebben van chronische pijn en aanzienlijk verminderde mobiliteit.
Risicofactoren voor feliene heupdysplasie
Feliene heupdysplasie is een genetische ziekte, dus katten die het ontwikkelen, hebben het van hun ouders geërfd. Grote kattenrassen, zoals de Maine Coon, zijn gevoeliger voor de ziekte, maar kleinere rassen en zelfs gemengde rassen kunnen deze ook ontwikkelen. Fokkers gebruiken een screeningproces om ervoor te zorgen dat kittens niet worden geboren met een genetische aanleg voor heupdysplasie.
Behandeling van heupdysplasie bij katten
Milde gevallen van felle heupdysplasie van de kat hebben mogelijk nooit een behandeling nodig. Als een dysplastische kat geen pijn heeft en zich vrij kan bewegen, kan de behandeling worden uitgesteld.
Katten met overgewicht of obesitas met heupdysplasie moeten worden aangemoedigd om af te vallen. Overgewicht zorgt voor druk op de gewrichten, verhoogt de pijn en verergert veranderingen in de vorm van de heupbeenderen. Voedingssupplementen, zoals glucosamine en chondroïtine, kunnen worden gebruikt om verloren kraakbeen in het heupgewricht te helpen regenereren, hoewel deze supplementen de ziekte niet kunnen genezen, omdat gewrichtsvervorming ervoor zorgt dat kraakbeen sneller verslechtert dan het lichaam het kan vervangen. Ontstekingsremmende en pijnstillende medicijnen kunnen de symptomen van heupdysplasie verlichten.
Katten met zeer ernstige heupdysplasie kunnen een chirurgische ingreep ondergaan, een femurkop-hals excisie-artroplastie genoemd. Deze procedure verandert de vorm van het dijbeen zodat het veilig in de heupkom past.
