Verdriet bij honden
Treurige hond
Vraag:Hoe ga ik om met het verlies van een hond? Ik kocht een volle broer en zus Weimaraner honden 12 jaar geleden. De twee honden zijn al die tijd hokgenoten en zijn nooit gescheiden geweest. Het waren geen huishonden en werden gehouden in een buitenkennel die ik naast het huis had gebouwd. De mannelijke hond werd vier weken geleden gediagnosticeerd met vestibulair syndroom, vertoonde slecht herstel en werd geëuthanaseerd. De vrouwelijke hond, blijkbaar haar broer missen, ontwikkelde een constante gejank, huil, gil dat duurt ongeveer 45 minuten, stopt voor ongeveer 30 minuten, en begint opnieuw ... dag en nacht. Ik heb een elektrische Bark Control trainingshalsband die voor de schors werkt, maar ze heeft geleerd dat ze kan janken en "jollen" zonder een correctie te krijgen. Mijn plaatselijke dierenarts gaf me acepromazine om haar te kalmeren, maar het werkt ongeveer vier uur. Als ze bij ons in huis is, is ze constant in zicht van mij ... als we buiten zijn, is ze nooit meer dan 10 'verwijderd. Ik ben een tarwelandbouwer, dus we hebben een aantal grote open ruimtes. Heb je ideeën om haar te kalmeren of te kalmeren? Bedankt voor je gedachten en ideeën ... Wes
Antwoord:Wes-
We hebben dit soort situaties in onze praktijk gehad op drie of vier gelegenheden in het verleden. Ik denk dat honden persoonlijk verdriet ervaren, maar sommige behavioristen beschouwen dit probleem als een meer van een angstprobleem in verband met verlies van sociale structuur. Omdat dat redelijk leek, hebben we anti-angst medicijnen geprobeerd, zowel diazepam (Valium Rx) als buspiron (Buspar Rx). Ik dacht dat dit goed werkte, maar meer recent hebben we amitriptyline (Elavil Rx) geprobeerd en het leek een beetje beter te werken. We kiezen voor amitriptyline omdat het een antidepressivum is dat generiek verkrijgbaar is en redelijk goedkoop is. Ik zou ook fluoxetine (Prozac Rx) overwegen, maar het kost beduidend meer.
Als anti-angst of antidepressiva nuttig zijn, is het het beste om ze te gebruiken gedurende ten minste een paar weken nadat het gedrag weer normaal is en daarna de dosis af te bouwen in plaats van de medicijnen abrupt te stoppen.
Ze kan ook de eerste keer in haar leven eenzaam zijn, omdat ze al zo lang een partner had. Als dit het geval is, zou het helpen om haar naar binnen te laten komen of te overwegen haar weer een metgezel te krijgen. Er is een risico bij het krijgen van een andere hond. Dat gaat niet altijd goed. De antidepressiva of angststoornissen kunnen in dit geval ook nog steeds werken.
Als zij afhankelijk was van haar broer en zonder hem in de war of gedesoriënteerd is, is er een kans dat selegiline (Anipryl Rx) ook nuttig kan zijn. Dit klinkt echt niet zoals het geval is, maar het is iets om te overwegen als andere benaderingen van het probleem niet werken.
Ik hoop dat dit sommigen helpt.
Mike Richards, DVM 2/25/2000
