Katachtige schildklierkanker

Dekatachtige schildklieris een vlindervormige klier die zich op de slokdarm en aan de onderkant van de nek bevindt. De primaire functie is het gebruik van jodium dat wordt ingenomen door voedsel en het te metaboliseren tot hormonen die de schildklier kan gebruiken, namelijk T3 of triiodothyronine en T4 of thyroxine. Deze hormonen worden vervolgens door het lichaam van een kat verspreid in cellen waar metabolische functies worden geïnduceerd, zodat zijn lichaam op gepaste wijze zuurstof en calorieën als energie kan gebruiken.

Er is geen andere klier in het lichaam van een kat die dit effect kan produceren en daarom heeft elke cel in zijn lichaam de hormonen nodig die door de schildklier worden vrijgegeven om goed te kunnen functioneren. Wanneer er een onderbreking in de schildklierfunctie is, zoals verhoogde of verlaagde schildklierhormonen of een kankergezwel, wordt de gehele schildklier nutteloos. Dit is het moment waarop tekenen van een schildklieraandoening of schildklierkanker bij katten zichtbaar worden.

Risicofactoren en symptomen

De meest voorkomende oorzaak van feliene schildklierkanker is hyperthyreoïdie, die optreedt wanneer de schildklier van een kat meer schildklierhormoon produceert dan zijn lichaam nodig heeft. Wanneer dit gebeurt, kan een kat een onverzadigbare eetlust beginnen te ervaren maar zal hij weinig of geen gewicht krijgen. Bovendien zal een kat zeer actief, te alert en schijnbaar moeiteig gaan slapen. Deze symptomen treden op omdat de cellen in het lichaam van de kat overmatig worden gestimuleerd.

Schildklierkanker wordt meestal alleen gezien bij oudere katten of katten die in de loop der jaren hebben geleden aan een hyperthyreoïdie. Wanneer de schildklier te veel schildklierhormoon produceert, kunnen zich knobbeltjes of klontjes op de schildklier vormen. Deze knobbeltjes kunnen variëren in grootte van zeer klein tot zo groot dat ze chirurgisch moeten worden verwijderd. Deze knobbeltjes zijn de voedingsbodem voor schildklierkanker.

Behandeling van schildklierkanker bij katten

Wanneer een bestaande aandoening van hyperthyreoïdie bestaat en de aanwezigheid van een knobbel zich ontwikkelt op de schildklier, moet een schildklierkanker worden vermoed. Zelfs als er geen hyperthyreoïdie bij een kat bekend is, zou de aanwezigheid van een knobbel op de schildklier altijd een onderzoek naar schildklierkanker moeten zijn.

Een kenmerkende diagnose van schildklierkanker bestaat uit een complete bloedtelling, om het niveau van witte en rode bloedcellen, een CT-scan van de keel en een lichamelijk onderzoek te controleren. Als de tumor op de schildklier er na het bekijken op een CT-scan abnormaal uitziet, zal een biopsie van de tumor worden uitgevoerd en kan een diagnose worden gesteld.

Behandeling van schildklierkanker

Er zijn twee behandelingsmogelijkheden voor kanker van de schildklierkanker: operatie of behandeling met radioactief jodium. De behandelingsmethode zal afhangen van de fase waarin de kanker zich bevindt, hoe snel deze zal groeien en hoe vroeg de kanker werd gediagnosticeerd.

Als de tumor vrij klein lijkt te zijn en nog geen ander deel van de schildklier of de nabijgelegen klieren van de kat heeft aangetast, kan behandeling met radioactief jodium geschikt zijn. Radioactieve jodiumbehandeling bestaat uit het blootstellen van een radioactief jodiumelement aan de tumor, die de kankercellen doodt en ervoor zorgt dat de tumor krimpt wanneer de behandeling succesvol is.

Als schildklierkanker echter snel lijkt te groeien of te lang heeft mogen doorgroeien, kan een operatie de enige levensvatbare manier zijn om een ​​kat van schildklierkanker te bevrijden.