Kattennierziektesymptomen
Er zijn twee soorten aandoeningen waarmee u rekening moet houden bij de bespreking vanziektes bij katten? Ac: acuut nierfalen en chronisch nierfalen. Sommige dierenartsen kunnen het ook aanduiden als acuut of chronisch nierfalen. Het woord nier is een andere naam voor de nieren.Acute nierziekte bij katten
Een acute nieraandoening beschrijft wat er gebeurt wanneer de nieren plotseling ophouden effectief te zijn in het verwijderen van afvalstoffen uit het bloed. Dit is meestal te wijten aan vergiftiging, letsel, uitdroging, obstructie of infectie. Een kat met een acute nierziekte is in extreme mate in gevaar en moet onmiddellijk een dierenarts bezoeken. In sommige gevallen kan de nierfunctie worden hersteld als de behandeling vroeg genoeg wordt gestart.
Katten met acuut nierfalen kunnen weinig of geen urine produceren; misselijkheid, braken, zwakte, toevallen en lethargie hebben. Het is niet ongebruikelijk dat katten met acute feline nierziekte weigeren te eten. Ze kunnen grote hoeveelheden water of helemaal geen water drinken. Katten van elke leeftijd kunnen een acute fecale nierziekte hebben.
Chronische katachtige nierziekte
Chronische kattennierziekte is het langzame en geleidelijke verlies van de nierfunctie gedurende een bepaalde periode. Deze vorm van kattenziekte wordt meestal gezien bij oudere katten of katten met diabetes. Chronische kattennierziekte is onomkeerbaar; het doel van de behandeling is om de progressie van de ziekte te vertragen en om de kat zoveel mogelijk levenskwaliteit te geven. De ziekte is meestal niet pijnlijk, tenzij infectie is ook aanwezig in de blaas of de nieren. Chronische kattennierziekte is altijd dodelijk, hoewel dialyse beschikbaar is als behandelingsoptie.
Overmatige consumptie van water en frequent urineren zijn de meest constante tekenen van chronische nierziekte bij katten. De eetlust is slecht, daarom zullen katten beginnen af te vallen als spiermassa wordt afgebroken om het lichaam van eiwitten te voorzien. Een slechte eetlust is een afweermechanisme dat het lichaam gebruikt om te proberen de inname van eiwitten te voorkomen die toxines worden als ze worden verteerd. Deze gifstoffen worden normaal uit het bloed verwijderd door normaal functionerende nieren. De bloeddruk van de kat kan stijgen en oogletsel met blindheid kan het gevolg zijn.
Zwakte bij katten met katachtige nierziekte
Veel mechanismen leiden tot zwakte. Elektrolyt onbalans treedt op als de nieren niet in staat zijn om urine te concentreren en essentiële mineralen zoals natrium, kalium en chloride te behouden. Uitdroging is vaak aanwezig als gevolg van overmatig urineren. En tenslotte, bloedarmoede is een ander gevolg van chronische katachtige nierziekte, omdat de nieren geen hormonen kunnen produceren die de productie van rode bloedcellen stimuleren.
De opeenhoping van gifstoffen in de bloedstroom vermindert de levensduur van rode bloedcellen met de helft, waardoor bloedarmoede wordt verergerd. De toxines leiden ook tot misselijkheid en braken. Aanvallen kunnen beginnen wanneer de toxines voldoende hoge niveaus bereiken om zich te beginnen te accumuleren in hersenweefsel. De gifstoffen kunnen in het speeksel van de kat aanwezig zijn en worden door bacteriën in de mond van de kat afgebroken tot ammoniak. Dit leidt tot zweren en zweren in de mond en het spijsverteringsstelsel.
Katten met symptomen van een nieraandoening bij katten moeten zo snel mogelijk door dierenartsen worden geëvalueerd. Voortdurende monitoring van de conditie van de kat is cruciaal voor een goede kwaliteit van leven van de kat.
