Katachtige hyperthyreoïdie Prognose
Katachtige hyperthyreoïdieis een veel voorkomende aandoening bij oudere katten (ouder dan 8 jaar), hoewel dit ook bij jongere katten kan voorkomen. Hyperthyreoïdie leidt tot een sneller metabolisme dat de hulpbronnen van het lichaam verbruikt. Gediagnosticeerd en vroeg behandeld, hyperthyreoïdie heeft een zeer goede prognose. In sommige gevallen kan levenslange thuiszorg noodzakelijk zijn, maar toch kunnen katten een normaal leven leiden met hyperthyreoïdie.
Prognose van feliene hyperthyreoïdie
De prognose van hyperthyreoïdie is meestal goed als de ziekte tijdig wordt gedetecteerd. De prognose zal echter ook afhangen van de oorzaak van de ziekte.
De prognose zal alleen slecht zijn als de kat een tumor heeft die de schildklier beïnvloedt en leidt tot hyperthyreoïdie.
In andere gevallen kan de kat een normaal leven leiden, maar zal behandeling en regelmatige tests nodig zijn om de schildklierniveaus te controleren.
Symptomen van feline hyperthyreoïdie
Omdat er geen methode is om te voorkomen dat hyperthyreoïdie katten zijn, is de enige manier om te voorkomen dat uw kat ernstig wordt getroffen, is om de symptomen op te merken en de behandeling zo vroeg mogelijk te beginnen:
- Verhoogde eetlust
- Afvallen ondanks de groeiende eetlust. De kat verliest zowel lichaamsvet als spiermassa door zijn snellere stofwisseling
- De kat wordt rusteloos, hyperactief omdat de schildklierhormonen die hem overtreffen hem meer geagiteerd maken
- Verhoogde dorst
- De kat moet vaker urineren en de hoeveelheid ontlasting is groter
- De darmmotiliteit wordt gestimuleerd door de schildklierhormonen leidend tot diarree
- Regurgiteren en braken vanwege te veel eten
- Gezwelde ademhaling leidt tot verhoogde hartslag
Behandeling en prognose van feliene hyperthyreoïdie
Zodra uw kat is gediagnosticeerd met hyperthyreoïdie, heeft u om een behandeling te kiezen uit de beschikbare:
- Tapazole is de meest voorkomende medicatie die wordt gebruikt bij katten met hyperthyreoïdie. Dit medicijn heeft geen invloed op de schildklier zelf, maar de productie van hormonen. Deze behandeling helpt ook het hart te stabiliseren. Als u voor deze behandeling kiest, zal uw kat de rest van haar leven medicijnen gebruiken, wat normaal is. U moet uw kat regelmatig laten controleren en misschien de medicatiedosis veranderen afhankelijk van de resultaten en de schildklierhormoonspiegels.
- Chirurgie heeft de voorkeur wanneer slechts één van de schildklierkwabben wordt beïnvloed. Gewoonlijk wordt na het verwijderen van één lob de andere in de tijd aangetast. Als beide lobben moeten worden verwijderd, heeft de kat de rest van zijn leven schildklierhormoonsupplement nodig. Ook kan een operatie riskant zijn en schade aan de bijschildklieren veroorzaken.
- Radioactieve jodiumtherapie is een eenmalige therapie; er is geen anesthesie nodig en daarna geen medicatie. De nadelen ervan zijn dat het niet altijd beschikbaar is, het is duur (hoewel de kosten van levenslange medicatie waarschijnlijk vergelijkbaar zullen zijn) en het houdt een ziekenhuisopname van de kat in van minimaal 7 tot 10 dagen. In dit geval zal de kat een normaal leven leiden zonder medicatie.
