Feline congestief hartfalen
Felinecongestief hartfalenis een aandoening die wordt veroorzaakt door een abnormale structuur van het hart, waardoor het niet in staat is bloed door het lichaam van een kat te pompen.
Feline congestief hartfalen uitgelegd
Als een kat congestief hartfalen heeft, worden de wanden van het hart dikker en de componenten van het orgel abnormaal gevormd. Als gevolg daarvan pomp het hart het bloed niet efficiënt en krijgt het lichaam van een kat niet de juiste hoeveelheid zuurstof die het nodig heeft. Bloed zet dan een back-up in de aderen en longen, waardoor het hart zwakker wordt. Wanneer het hart van een kat uitvalt, veroorzaakt het stress op de andere organen in zijn lichaam. Katten van welk ras en ongeacht welke leeftijd worden ook door deze ziekte getroffen.
Er zijn vier stadia van de hartziekte van de kat: A, B, C en D. In stadium A heeft een kat een hartaandoening, maar deze heeft geen symptomen. Stadium B is wanneer hartziekte aanwezig is, maar er zijn geen optredende symptomen. In stadium C hebben zich symptomen van de hartziekte gemanifesteerd. Stadium D is wanneer een kat congestief hartfalen heeft en behandeling noodzakelijk is.
Oorzaken en symptomen van katachtig congestief hartfalen
Congestief hartfalen bij een kat heeft verschillende oorzaken. Een kat kan genetisch vatbaar zijn voor de aandoening of hij kan geboren zijn met of een hartprobleem hebben dat leidt tot congestief hartfalen, zoals cardiomyopathie, aritmie, een ziek hartzakje, aangeboren aangeboren afwijkingen van het hart en degeneratie van de hartkleppen. Parasieten zoals hartworm kunnen leiden tot congestief hartfalen, evenals bloedarmoede, nierfalen en een bloedstolsel.
Symptomen van congestief hartfalen bij een kat zijn ademhalingsmoeilijkheden, kortademigheid en hoesten vanwege vocht dat zich heeft opgebouwd in de longen of de borstholte. Als gevolg hiervan zal een kat niet in staat zijn om een hoog activiteitenniveau te handhaven omdat hij gemakkelijk moe wordt. Deze ziekte kan ook de pols van een kat beïnvloeden en een verandering van de bloeddruk veroorzaken. Andere symptomen zijn koorts, braken en bloedarmoede.
Diagnose en behandeling van congestief hartfalen bij katachtigen
Als iemand vermoedt dat een kat congestief hartfalen heeft, kan een dierenarts de volgende tests uitvoeren om een diagnose te bevestigen: fysiek onderzoek en voorgeschiedenis, röntgenfoto's, echografie, elektrocardiogram en bloed- en urinetests .
De behandeling zal variëren op basis van het stadium van de ziekte. Medicijnen die vaak worden voorgeschreven aan een kat met congestief hartfalen zijn diuretica, nitroglycerine, enzym- en ACE-remmers, bètablokkers en calciumantagonisten. Diuretica helpen de opbouw van vocht in het lichaam van een kat te verminderen. ACE-remmers verbeteren de functie van de ventrikels, waardoor de bloedstroom door het lichaam zal toenemen. Bètablokkers helpen de functie van het linkerventrikel te verbeteren, waardoor de bloedstroom zal toenemen. Calciumantagonisten vertragen de snelheid waarmee calcium door de hartspier en in de vaatwanden gaat. Als gevolg daarvan laten de vaten gemakkelijker door het bloed stromen.
Er is geen remedie voor congestief hartfalen bij katten. Als een kat echter vroeg wordt gediagnosticeerd en behandeld, zal zijn leven verbeterd en comfortabeler zijn.
