Epileptische aanvallen bij katten
Hoewelepileptische aanvallenniet dodelijk zijn, vormen ze een zeer ernstig gezondheidsprobleem dat onmiddellijke behandeling vereist. Aanvallen hebben een breed scala aan oorzaken, dus een juiste identificatie van de symptomen kan zowel bij het diagnoseproces als bij de behandelingsadministratie helpen.
Symptomen van epileptische aanvallen
Tijdens een aanval verliest de kat de controle over haar of zijn lichaam, gedeeltelijk of volledig. In de eerste situatie kan er een onderliggende ziekte zijn, anders dan epilepsie, die de aanvallen veroorzaakt. Aan de andere kant is totaal verlies van controle meestal een teken van primaire epilepsie, waarbij de betrokkenheid van andere gezondheidstoestand volledig is uitgesloten.
Symptomen die kunnen worden opgemerkt tijdens epileptische aanvallen zijn onder andere:
- Body-twisting
- Dilated pupil
- Overmatige speekselvloed
- Spiertrekkingen
- Stijve ledematen
- Ongecontroleerde oogbeweging
De epileptische aanvallen komen niet periodiek voor, dus het is zeer onwaarschijnlijk dat uw kat er één zal hebben een bezoek aan de dierenarts. Dit is de reden waarom je elk teken van de aanval moet noteren, zodat je het later kunt beschrijven. Een nauwkeurige beschrijving van de epileptische aanvallen zal de dierenarts helpen om de diagnose correcter uit te voeren.
Diagnose van convulsies bij katten
Diagnosetests moeten worden uitgevoerd om ervoor te zorgen dat de aanvallen worden veroorzaakt door epilepsie en niet door een andere aandoening. Het kennen van de aard van de aanvallen is essentieel voor het vinden van de best beschikbare behandeling. Naast epilepsie zijn enkele van de andere mogelijke oorzaken van toevallen onder meer:
- Infecties
- Giftige chemicaliën
- Tumoren
Als u merkt dat uw kat een van de symptomen van epileptische aanvallen vertoont, moet u hem of haar naar de dierenarts brengen. De diagnose is gebaseerd op een volledig lichamelijk en neurologisch onderzoek. Bloedonderzoek is verplicht omdat ze de onderliggende ziekte kunnen onthullen die de aanvallen veroorzaakt. Verschillende tests die worden uitgevoerd als onderdeel van de diagnose van aanvallen zijn:
- Biochemisch profiel
- Voltooid bloedcelgetal
- CT (Computed Tomography)
- FeLV (Feline Leukemia Virus)
- FIP (Feline Infectious Peritonitis)
- FIV (Feline Immunodeficiency Virus)
- MRI (Magnetic Resonance Imaging)
- Spinal fluid analysis
- Toxoplasmosis
- Urinalysis
De spinale vloeistof moet worden geanalyseerd om encefalitis uit te sluiten van de mogelijke oorzaken van de aanvallen. Anderzijds worden de tests op basis van beeldvormingstechnieken gebruikt voor het opsporen van tumoren die het probleem kunnen veroorzaken.
Behandeling van epileptische aanvallen
Als de dierenarts concludeert dat de aanvallen in feite verband houden met epilepsie, zal een juiste behandeling worden voorgeschreven om dit probleem aan te pakken. Fenobarbital is een van de meest populaire keuzes voor behandeling van epileptische aanvallen. Andere anticonvulsieve medicatie kan ook effectief zijn. In sommige situaties kan fenobarbital gecontraïndiceerd zijn vanwege leverproblemen of ineffectiviteit. Een levensvatbaar alternatief voor dit medicijn wordt vertegenwoordigd door kaliumbromide.
Diazepam kan ook de symptomen verlichten, maar voorzichtigheid is geboden, omdat dit medicijn tot leveraandoeningen kan leiden. Om dergelijke bijwerkingen te voorkomen, zal de dierenarts de dosering aanpassen aan de grootte en behoeften van uw kat. Hoewel verminderd, moet de dosering nog steeds de aanvallen kunnen beheersen. Aanpassing van de dosering kan ook nodig zijn in het geval van andere geneesmiddelen. Potassiumbromide kan ook bijwerkingen hebben, maar deze kunnen worden vermeden als een lagere dosis wordt toegediend.
