Ehrlichiose
Ehrlichiosewordt veroorzaakt door het rickettsia-organisme Ehrlichia canis. Andere voorbeelden van ricketts-organismen zijn Riskettsia rickettsi, die Rocky Mountain Spotted Fever en Ehrlichia risticii veroorzaakt, wat Potomac Fever bij paarden veroorzaakt. Deze organismen hebben de neiging om te worden gedragen door teken en andere insectenvectoren, in sommige gevallen. Voor ehrlichiose is de meest voorkomende vector de bruine hondentik. Om deze reden treedt ehrlichiose overal op waar deze teek optreedt. Op dit moment is het gemeld in 34 staten, waarbij de noordelijke staten in de meeste gevallen gespaard blijven. De zuidoostelijke en zuidelijke centrale staten zijn het zwaarst getroffen. Een paar gevallen van Ehrlichia canis-infectie zijn gemeld bij mensen na tekenbeten.
Symptomen van Ehrlichia-infectie
Ehrlichia-infectie kan een aantal klinische symptomen veroorzaken. Het kan extreem moeilijk zijn om een diagnose te stellen vanwege het brede scala aan symptomen die kunnen optreden. De meeste honden die besmet zijn met dit organisme zullen lethargisch zijn, afvallen, minder belangstelling tonen voor voedsel en bloedarmoede worden. Andere mogelijke klinische symptomen zijn bloedingen onder de huid of rond het tandvlees, gezwollen lymfeklieren, spier- of gewrichtspijnen, nasale afscheidingen of neusbloedingen, ernstige nek- of rugpijn, bloed in de urine en oogproblemen variërend van exsudaat tot ernstige ontsteking van de interne oogstructuren. Neurologische verschijnselen zoals toevallen en moeilijk lopen kunnen optreden.
Ademhalings- of hartgerelateerde klachten kunnen optreden als gevolg van bloedingen en compensatie voor bloedarmoede als deze ernstig worden. Hormonen komen voornamelijk voor als gevolg van een afname van het aantal bloedplaatjes van de infectie. Hoewel de meeste honden een aantal symptomen vertonen wanneer ze voor het eerst met Ehrlichia worden geïnfecteerd, is er ook een chronische infectie die kan optreden als de acute infectie niet wordt behandeld. In dit geval kan de hond normaal lijken of af en toe vage tekenen van ziekte vertonen. Dit is een van de redenen voor de klacht dat "mijn hond het gewoon niet goed doet". De chronische ziekte kan plotseling weer erg ernstig worden als de hond op de een of andere manier wordt gestresseerd of om wat voor reden dan ook minder immuuncompetent wordt.
De beste methode voor het diagnosticeren van deze ziekte is het testen van serum van de hond met behulp van een immunofluorescerende antilichaam (IFA) -test. Helaas duidt een positieve test alleen op blootstelling. Echter, in de aanwezigheid van klinische symptomen of als de titer stijgt na de behandeling of constant hoog blijft, wordt de infectie sterk geïmpliceerd door de resultaten van het laboratorium.
Ehrlichia-infectiebehandeling
Ehrlichia canis is doorgaans gevoelig voor behandeling met tetracycline-antibiotica, waaronder doxycycline. In sommige situaties reageert het organisme niet op deze antibiotica of is het gebruik ervan gecontra-indiceerd vanwege de jonge leeftijd van een hond of zwangerschap. In dit geval kan chlooramfenicol worden gebruikt en er is anekdotisch bewijs van succes met cefalosporine-antibiotica. De bloedingsneigingen in deze ziekte zijn gerelateerd aan een daling van de bloedplaatjes (trombocytopenie), dus het kan nodig zijn om corticosteroïden te gebruiken om deze aandoening te behandelen als het aantal bloedplaatjes laag is. Hoewel dit levensreddend kan zijn, moet het gebruik van corticosteroïden zo snel mogelijk worden gestaakt, zodat hun immunosuppressieve effect de succesvolle behandeling niet verstoort. Uitgebreide ondersteunende zorg, waaronder intraveneuze vloeistoffen, toediening van bloedproducten en ziekenhuisopname kan nodig zijn om dit probleem bij sommige honden te behandelen. Het overlevingspercentage is goed als de ziekte wordt herkend en agressief wordt behandeld.
