Hond Narcolepsie
Honden narcolepsieis de medische term voor een aandoening waarbij een hond plotseling en zonder waarschuwing in slaap valt. Deze aandoening wordt gekenmerkt door het plotselinge verlies van lichaamsbeheersing en verlamming tijdens de slaap. Het is niet ongebruikelijk dat een hond met narcolepsie plotseling in zijn spoor valt, in slaap valt en de volledige lichamelijke sensatie verliest.
Onderzoek heeft uitgewezen dat honden met narcolepsie zich tijdens een slaapaanval daadwerkelijk bewust zijn van hun omgeving. De ogen van de hond blijven open en zullen door de kamer bewegen, ook al kan de hond niet bewegen. De hond kan proberen op te staan maar zal waarschijnlijk instorten totdat de aflevering in zijn geheel is verstreken. De meeste afleveringen van narcolepsie duren niet langer dan een paar seconden, maar van meer ernstige aandoeningen is bekend dat ze afleveringen produceren die enkele minuten aanhouden.
Risicofactoren en fokvoorspelling
Honden narcolepsie lijkt een genetisch overgeërfde aandoening te zijn. De meeste honden die ergens in hun bloedlijnen de voorkeur van het gen hebben, zullen de aandoening ontwikkelen of lopen op een bepaald moment in hun leven een veel hoger risico om narcolepsie te ontwikkelen.
Terwijl narcolepsie genetisch overerf lijkt te zijn, zijn er ook enkele andere risicofactoren, waaronder obesitas en gebrek aan activiteit, en rastendensen die een hond meer kans kunnen geven om de aandoening te ontwikkelen. De Dobermann pinscher, labrador retriever en de poedel zijn de meest voorkomende rassen aangetast door narcolepsie.
Er is ook gedacht dat een tekort aan de hersenstof bekend als hypocretine de ware oorzaak van narcolepsie bij honden zou kunnen zijn. Het lijkt erop dat wanneer een hond een tekort heeft aan deze chemische stof in de hersenen, er een snel patroon is van de ontwikkeling van narcolepsie. Het tekort aan hypocretine is nog steeds genetisch overgeërfd.
Tekenen van honden-Narcolepsie
Narcolepsie bij honden is meestal zeer eenvoudig te identificeren op basis van de symptomen alleen. De meeste honden met een narcoleptische aandoening vallen plotseling in de grond en worden onbeweeglijk. Ze kunnen ook lijken te slapen of liggen, maar zullen zich niet kunnen bewegen als ze proberen op te staan. Hoewel ze niet reageren, weten ze zeker wat er om hen heen gebeurt.
De symptomen van narcolepsie worden vaak verward met de toestand van epilepsie. Het verschil is dat het gedrag van een hond met narcolepsie optreedt omdat de hond slaapt, ook al zijn zijn ogen open en lijkt hij niet te slapen.
Diagnose van de hond Narcolepsie
Meestal zullen de symptomen die door een hond worden veroorzaakt, een inspectie van narcolepsie of epilepsie rechtvaardigen. De enige manier om het verschil te bepalen, is het uitvoeren van een procedure die bekend staat als een elektro-encefalografie. Deze procedure volgt de hersengolven op verschillende tijdstippen, zoals tijdens normale activiteiten en tijdens de aanwezigheid van een aanval. Dit in combinatie met het in acht nemen van de symptomen geeft meestal aan dat een hond narcoleptisch is.
Behandeling van narcolepsie bij de hond
Hoewel er behandelingsopties beschikbaar zijn voor narcolepsie bij honden, zijn ze niet waterdicht en kunnen ze niet nauwkeurig voorspellen of de aanvallen zullen doorgaan. Antidepressiva en hyperactiviteitsmedicamenten kunnen worden voorgeschreven om overmatige opwinding bij de hond te elimineren, wat kan leiden tot narcoleptische episodes.
Zelfs wanneer medicijnen niet volledig effectief zijn in het elimineren van de aandoening, lijkt narcolepsie geen hond te kwetsen of belemmert hij een van zijn capaciteiten om een normaal en gelukkig leven te leiden.
