Beenblessures bij de hond
De symptomen vanhondbeenpijn of letsel worden gekenmerkt door kreupelheid, onvermogen om te lopen en een prominente mank lopen. Hoewel de symptomen voor de meeste beenverwondingen vergelijkbaar zijn, varieert de onderliggende oorzaak van pijn of letsel. De behandelingsopties verschillen ook afhankelijk van het type beenverwonding dat aanwezig is. Huisdiereigenaren die een milde slapheid in het been bemerken, moeten het dier meenemen voor een dierenarts-onderzoek. Als het beenletsel echter het gevolg is van een botbreuk, is het belangrijk onnodige bewegingen te voorkomen en spoedeisende zorg te zoeken.
Ernst van beenverwondingen
De oorsprong van beenletsel kan een van de vele onderdelen zijn die de voet, ligamenten, spieren, kniegewrichten, heupgewricht en botten omvatten. De meeste beenverwondingen worden behandeld met medicijnen en rust. Pijnletsel kan echter ernstiger zijn, kan chirurgische ingreep en ziekenhuisopname vereisen. Om de ernst van het aanwezige beenletsel te begrijpen, is het belangrijk om te weten voor welk type gewone beenblessures honden vatbaar zijn.
Gewone hond Beenverwondingen
- Gespierde verstuikingen
- Ligamentletsel
- Bot dislocatie en fracturen
- Paw letsel
Gespierde verstuikingen bij honden
Spierverrekkingen ontstaan door activiteiten die accidentele schade aan de gewrichten of het kraakbeen veroorzaken. Het kan voorkomen als de hond per ongeluk uitglijdt of ruige buitenspellen speelt. Het meest voorkomende teken van spierverstuiking is zwelling op de getroffen plek. De dierenarts moet de zwelling onderzoeken die niet binnen 48 uur afneemt.
Ligamentschade
Een gescheurd voorste kruisband (ACL) is een veelvoorkomend type ligamentische verwonding bij huisdieren. Het wordt gekenmerkt door plotselinge kreupelheid en zwelling van het kniegewricht. Deze aandoening ontwikkelt zich als het huisdier een overmatige druk op het kniegewricht uitoefent, wat op zijn beurt het scheuren van het ligament veroorzaakt. Een gescheurd voorste kruisband moet operatief worden behandeld om het ontstaan van artritis te voorkomen. Rassen zoals Rottweiler's en Labrador retrievers lopen een groter risico om ACL te ontwikkelen.
Botdislocatie en fracturen
Honden met een gebroken beenbot oefenen geen druk uit op het been. Ze kunnen ook hevige pijn hebben, niet in staat zijn om te staan. Huisdiereigenaren moeten constante druk uitoefenen op breuken die overvloedig bloeden. Het is echter het beste om hulp van een dierenarts te zoeken om besmetting van open wonden te voorkomen. De ernst en het soort fractuur worden gediagnosticeerd door middel van röntgenstralen. Huisdieren worden operatief behandeld en gebroken botten kunnen aan elkaar worden gehecht of worden uitgelijnd met platen en schroeven. De symptomen van botdislocatie zijn vergelijkbaar met die van fracturen. Huisdieren die lijden aan ontwrichting kunnen ook zwellingen hebben op de betreffende plek. Ontwrichting treedt meestal op wanneer een hond wordt geraakt door een auto.
Pootletsel
Pootletsels van de hond zijn evident als het huisdier de poot van de grond tilt en weigert er druk op uit te oefenen. Het huisdier kan ook huilen van de pijn als gevolg van een vreemd voorwerp dat zich in de poot bevindt. Bovendien kan een pootverwonding worden veroorzaakt door spijkerscheuring of bloeding. Eigenaren van gezelschapsdieren moeten de poot onderzoeken op zichtbare symptomen en vroegtijdige medische hulp zoeken om ongemak te verminderen.
Behandeling van beenverwondingen door de hond
Sommige beenverwondingen kunnen operatief worden behandeld. Als de blessure chronisch van aard is of wordt veroorzaakt door artritis of botdegeneratie, zijn langdurige medicatie en ondersteunende zorg essentieel. Kleine verwondingen worden behandeld met rust en antibiotica, voorgeschreven volgens de ernst.
Follow-up van dierenartscontroles kan nodig zijn om de respons op de behandeling te controleren. Eigenaren van huisdieren moeten ook technieken leren om de voet te spalken tijdens noodsituaties waarbij sprake is van beenbreuken of ongelukken.
