Diagonsing Sarcoptische schurft bij katten
Symptomen van Feline Sarcoptic Mange
Symptomen van fecale sarcoptische schurft omvatten haaruitval, korstjes of laesies, jeuk en papels. Men denkt dat de symptomen op zijn minst gedeeltelijk het gevolg zijn van een allergische reactie op de mijten zelf. Om deze redenen kunnen de symptomen na de behandeling aanhouden.
De incubatietijd, of tijdsduur tussen het begin van de infectie en het optreden van symptomen) voor sarcoptische schimmelpluis kan oplopen tot drie weken. Zonder behandeling zou sarcoptische schurft chronische huidlaesies kunnen veroorzaken. Verhoogde pigmentatie, verdikking of rimpeling van de huid, ulceratie en drainage kunnen optreden. Sarcoptische schurftinfecties stimuleren ook overmatig krabben, bijten en kauwen van de huid, wat secundaire bacteriële infecties kan bevorderen.
Sarcoptische schurftdiagnose
Uw dierenarts zal sarcoptische schurft diagnosticeren op basis van drie voorwaarden. Hij zal de huid van je kat onderzoeken op papels, laesies, haaruitval en krokant zweren. Hij zal willen weten of uw kat overmatig krabt, bijt of kauwt, want extreme jeuk is een van de belangrijkste symptomen van sarcoptische schurft bij katten.
Je dierenarts kijkt naar huidafkrabsels onder een microscoop. Mijten kunnen al dan niet voorkomen in een huidmonster. Uw dierenarts kan sarcoptische schurft diagnosticeren, zelfs als hij geen mijten in het huidmonster vindt.
Als uw kat positief reageert op sarcoptische schurftbehandeling, kunnen u en uw dierenarts ervan uitgaan dat de diagnose correct was.
Behandeling van Sarcoptische schurft
Sarcoptische schurftbehandeling zou minstens drie weken moeten duren, wat de lengte is van de levenscyclus van de mijt. Andere dieren in het huis moeten ook worden behandeld, aangezien sarcoptische schurft erg besmettelijk is, en het behandelen van alle huisdieren van het huis kan de kansen op herbesmetting sterk verminderen.
Uw dierenarts kan een of meer van de volgende behandelingen aanbevelen voor sarcoptische schurft bij katten:
- Een wekelijks bad met kalkzwavel-dip.
- Het medicijn ivermectine.
- Revolutie, een actuele preventieve behandeling voor vlooien en hartwormen.
- Regelmatig stofzuigen en frequente reiniging van het beddengoed van de kat.
- Antibiotica, in het geval van een secundaire bacteriële infectie.
Als uw dierenarts een kalkzwavel-dip suggereert, houd er dan rekening mee dat, hoewel de dip u of uw kat niet kan schaden, dit porselein of sieraden kan beschadigen. Kalk zwavel onderdompeling kleurt uw haar of huid, draag daarom handschoenen bij het aanbrengen. Gebruik de dip zo mogelijk buiten en laat uw kat niet binnen totdat hij helemaal droog is. Op deze manier zal de dip niets in uw huis vlekken.
De mijten die verantwoordelijk zijn voor sarcoptische schurft kunnen niet overleven bij de gastheer, dus regelmatig schoonmaken en stofzuigen kan helpen om de besmetting op te ruimen. Het kan ook helpen bij het voorkomen van herbesmetting. Behandel al uw huisdieren, zelfs als ze geen symptomen vertonen, omdat sarcoptische schurft besmettelijk is. Wees voorzichtig met het omgaan met geïnfecteerde huisdieren, dit type schurft kan zich ook naar mensen verspreiden.
